«Πρωτότοκό μου,
δεν έχω καταλάβει πώς πέρασε ο καιρός τόσο γρήγορα. Τόσο γρήγορα, που τώρα περιμένω να φέρω στον κόσμο το τρίτο μου παιδί… ενώ νιώθω ότι μόλις γέννησα εσένα.
Μερικές μέρες νιώθω όπως όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος σε ‘σένα –έγκυος για πρώτη φορά στη ζωή μου. Σαν να ήταν χτες, όχι πριν τόσα χρόνια. Κι όμως, νιώθω σαν να ήσουν πάντα στη ζωή μου. Σαν να ήσουν στο πλάι μου απ’ την αρχή.
Είσαι το απίστευτο δώρο ζωής που μου έδωσε τον πολύτιμο τίτλο της μητέρας.
Εσύ κι εγώ γνωριστήκαμε όταν είδα αυτές τις μικρές ροζ γραμμούλες να εμφανίζονται. Ανακαλύψαμε μαζί τον δρόμο για τις διάφορες μωρουδίστικες περιπέτειες όπως το άλλαγμα της πάνας και τις άυπνες νύχτες και τώρα, ανακαλύπτουμε και πάλι παρέα τον δρόμο για τις νηπιακές περιπέτειες όπως τη σημασία της ευγένειας, το νηπιαγωγείο και τη σχέση με τη μικρή σου αδερφή.
Το καλό του να είσαι μαμά πολλών παιδιών είναι ότι έχεις έναν ξεχωριστό δεσμό με το καθένα. Ο δικός μας δεσμός, το γεγονός ότι ήσουν το πρώτο μου παιδί, κάνει τη σχέση μας τόσο ιδιαίτερη.
Ήσουν η πρώτη φορά που έκανα όλες αυτές τις “μαμαδίστικες” δουλειές.
Η πρώτη φορά που φόρεσα ρούχα εγκυμοσύνης, η πρώτη φορά που είδα το σώμα μου να αλλάζει και να δημιουργεί ένα παιδί, η πρώτη φορά που βίωσα το απίθανο ταξίδι της εγκυμοσύνης. Η πρώτη φορά που θήλασα, η πρώτη φορά που οργάνωσα πάρτι γενεθλίων.
Η καρδιά σου ήταν η πρώτη καρδιά που δημιούργησα. Και ο χτύπος της καρδιάς μου ήταν ο πρώτος χτύπος που άκουσες ποτέ.
Μου έμαθες τόσο πολλά.
Μου έδωσες την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν για να γίνω μητέρα.
Δεν έγινε αμέσως. Όμως με τον καιρό, μέσα απ’ τη φροντίδα και την αγάπη μου, βρήκα τον εαυτό μου μέσα σ’ αυτόν τον ρόλο. Τα δυνατά μου σημεία και τα αδύνατα. Τα προτερήματα και τα ελαττώματά μου.
Ήσουν υπέροχη στον ρόλο της μεγάλης αδερφής.
Δεν είχα ιδέα τι να περιμένω απ’ τη δίχρονη κόρη μου όταν φέραμε το καινούριο μωρό στο σπίτι. Ήμουν τρομαγμένη. Φοβόμουν ότι θα μου θύμωνες, φοβόμουν ότι όλα θα άλλαζαν, φοβόμουν ότι θα έχανα τον κοινό μας χρόνο. Κι όμως εσύ δέχτηκες τον νέο σου ρόλο τόσο όμορφα, που έκανες κάθε φόβο μου να εξαφανιστεί. Η μεταξύ σας αγάπη κάνει την καρδιά μου να λιώνει. Είναι μαγικό. Κι είμαι πολύ τυχερή που θα καταφέρω να δω το ίδιο πράγμα να συμβαίνει ξανά.
Εσύ έκανες την καρδιά του συζύγου μου ακόμα μεγαλύτερη από τότε που εγώ ήμουν το μοναδικό κορίτσι στη ζωή του.
Όταν μπήκες στη ζωή μας είδα τον πατέρα σου, τον άντρα μου, να υιοθετεί τον ρόλο του μπαμπά. Ήταν απίστευτο να παρατηρώ αυτήν την εξέλιξη. Ήταν μια εντελώς καινούρια πλευρά του, που δεν είχα ξαναδεί ποτέ. Και ερωτευτήκαμε ακόμα περισσότερο από πριν. Επομένως, σ’ ευχαριστώ.
Μου άνοιξες τα μάτια.
Μπορώ να δω τα πράγματα με εντελώς διαφορετική ματιά πια. Η μητρότητα με έκανε πολύ πιο συμπονετικό άνθρωπο. Μπορώ πλέον να μπω στη θέση του άλλου. Μπορώ να αγαπήσω μικρά πραγματάκια, όπως τις απλές, όμορφες στιγμές της καθημερινής ζωής.
Μου έδωσες το κουράγιο να κάνω το ίδιο (και να το ξανακάνω).
Η ζωή του γονιού είναι πολυάσχολη και κουραστική και αγχωτική και εντελώς χαοτική. Αλλά είναι, ταυτόχρονα, και πολύ διασκεδαστική και συναρπαστική και σε γεμίζει έμπνευση. Γι’ αυτό οι άνθρωποι κάνουν περισσότερα από ένα παιδιά. Γίνεται χαμός στη ζωή σου… αλλά είναι πολύ όμορφος αυτός ο χαμός. Με την αυτοπεποίθηση που με βοήθησες να αναπτύξω και με το θάρρος να εμπιστευτούμε τις δυνατότητές μας ως γονιών που μας έδωσες, αποφασίσαμε να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας. (Οπότε, πιστεύω, ότι κι οι αδερφές σου έχουν κάτι για το οποίο μπορούν να σε ευχαριστήσουν).
Με άλλαξες.
Η μητρότητα με άλλαξε. Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θεωρώ ότι ήμουν καλός άνθρωπος πριν σε φέρω στον κόσμο, αλλά ξέρω ότι είμαι καλύτερος άνθρωπος τώρα, ακριβώς επειδή σε έφερα στον κόσμο. Εσένα και τις αδερφές σου. Μπορεί να μην καταφέρνω να κάνω όσα θέλω πια και να απολαμβάνω γαλήνιες, ξεκούραστες νύχτες… αλλά δεν θα άλλαζα την τωρινή ζωή μου για τίποτα στον κόσμο.
Επειδή τώρα, έχω τα παιδιά μου. Επειδή τώρα έχουμε την οικογένειά μας.
Είμαστε κάτι παραπάνω από τυχεροί που σας έχουμε στη ζωή μας. Είστε ξεκαρδιστικές, είστε φιλομαθείς κι έχετε πνεύμα περιπετειώδες και καρδιά μάλαμα. Είστε προσεκτικές και πανέξυπνες. Γενναίες και πανέμορφες –μέσα και εξω.
Σ’ ευχαριστώ που μου έδειξες τον τρόπο, μικρή.
Σ’ αγαπάω,
Η μαμά»
*Το κείμενο είναι της Colleen Temple που εντοπίσαμε στο Motherly
