*Φωτογραφία: themighty.com
«Ήσουν για μένα μητέρα και πατέρας μαζί
Μου έδειχνες στοργή και με φρόντισες σαν μητέρα και με προστάτευες σαν πατέρας. Ήσουν δίπλα μου για να με ακούσεις, να με παρηγορήσεις και να με προφυλάξεις από τους κινδύνους, ακόμα κι αν εγώ δεν στο ζητούσα ποτέ ή νευρίαζα με τις εκδηλώσεις υπερ- προστατευτικότητάς σου. Λένε ότι τα παιδιά χρειάζονται το γυναικείο και το αντρικό πρότυπο σε μια οικογένεια, όμως θα διαφωνήσω γιατί για μένα ήσουν και τα δύο.
Συγγνώμη που σε κατηγόρησα άδικα...
Όταν χωρίσατε με τον πατέρα μου ήμουν 7 ετών. Δεν το λέω για να δικαιολογήσω τη συμπεριφορά μου, όμως ίσως δικαιούμαι κάποια ελαφρυντικά. Έκλαψα, ξέσπασα και σε κατηγόρησα γιατί "εσύ έφταιγες που ο μπαμπάς έφυγε". Δεν το έκανα μόνο τότε, αλλά τουλάχιστον μέχρι την εφηβεία πίστευα ότι όντως εσύ ήσουν ο λόγος που διαλύθηκε η οικογένειά μας. Πρέπει να καταλάβεις, όμως, ότι ήμουν πληγωμένη. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι ο πατέρας μου, που μέχρι τότε ήταν καθημερινά παρών στη ζωή μου, ξαφνικά όχι μόνο έφυγε απ’ το σπίτι, αλλά σταδιακά άρχισε να κόβει κάθε επικοινωνία μαζί μου και όταν μετακόμισε στην επαρχία με την καινούρια του οικογένεια, τον έχασα εντελώς.
Ελπίζω να μην σε εμπόδισα να προχωρήσεις στη ζωή σου
Μετά τον χωρισμό σας, θυμάμαι μόνο μία φορά που προσπάθησες να μου μιλήσεις για έναν άντρα, με τον οποίο ήσαστε καλοί φίλοι. Θυμάμαι, επίσης, ότι εγώ απλώς σηκώθηκα και κλείστηκα στο δωμάτιό μου για ώρες, θέλοντας ίσως έτσι να σε τιμωρήσω που ήθελες κάποιος ξένος να πάρει τη θέση του μπαμπά. Δεν μου ξαναμίλησες γι’ αυτόν τον άντρα. Δεν μου ξαναμίλησες ποτέ για την προσωπική σου ζωή. Υποψιάζομαι, όμως, ότι προτίμησες να μείνεις μόνη για να μην με πληγώσεις- ίσως και να μην γνώρισες κάποιον αρκετά αξιόλογο που θα μπορούσε να καταλάβει το δέσιμό μας. Ελπίζω να μην είναι αργά για να σου πω πως θέλω να σε δω ευτυχισμένη και πως αξίζεις έναν σύντροφο που θα νοιάζεται πραγματικά για σένα. Και θα στηρίξω κάθε σου επιλογή χωρίς να αντιδρώ πια με παιδιάστικους εγωισμούς.
Μου έμαθες να δίνω δεύτερες ευκαιρίες
*Φωτογραφία: hipwee.com
Μπορεί να χωρίσατε με τον πατέρα μου, όμως εσύ ποτέ δεν μίλησες άσχημα για εκείνον, το μόνο που μου έλεγες ήταν πως «όταν μεγαλώσεις, θα καταλάβεις», λες και μπορούσες να προβλέψεις το μέλλον. Ακόμα και σήμερα, αν καμιά φορά σε ρωτήσω πώς νιώθεις για εκείνον, η απάντησή σου με εκπλήσσει. Από τη μία αναγνωρίζεις τα λάθη του (και ήταν πολλά!), από την άλλη, όμως, δεν σε έχω ακούσει να τον κατηγορείς ποτέ. Εσύ ήσουν μάλιστα εκείνη που με παρότρυνε να τον συναντήσω έπειτα από πολλά χρόνια για να μιλήσουμε γιατί, όπως μου έλεγες "για μένα πλέον είναι ένας ξένος, για σένα όμως θα είναι πάντα ο πατέρας σου. Θα μετανιώσεις αν δεν του δώσεις την ευκαιρία να σου εξηγήσει". Όπως και έκανα. Και, αν και τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει τα χρόνια της απουσίας του, νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου- με τον τρόπο σου, μου έμαθες ότι καθένας αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία και ότι δεν αρκεί απλώς να μένουμε αγκιστρωμένοι στο παρελθόν που μας έχει πληγώσει.
Σ’ ευχαριστώ που ήσουν τόσο δυνατή!
Ξέρω ότι κάποιες φορές κλεινόσουν στο μπάνιο για να κλάψεις και να μην σε δω. Ξέρω πως, ειδικά στην εφηβεία, δεν ήμουν εύκολο παιδί και πως προσπαθούσες να μου βάλεις όρια αλλά χωρίς να με κάνεις να νιώσω ότι "πνίγομαι". Ξέρω πως τα οικονομικά μας δεν ήταν καλά και πως, όταν σε απέλυσαν από τη δουλειά, αγωνιούσες πρώτα απ’ όλα για το μέλλον μου και μετά για το αν θα καλύψεις τις δικές σου ανάγκες. Ξέρω πως όταν πέρασα στην επαρχία, έκανες τα αδύνατα δυνατά για να μην στερηθώ τίποτα. Ξέρω πως ποτέ δεν μου μετέδιδες τα προβλήματά σου και πως αντιμετώπιζες και αντιμετωπίζεις τα πάντα με αισιοδοξία. Γι’ αυτό είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που έχω γνωρίσει και θα γνωρίσω ποτέ. Το μόνο που ελπίζω είναι να φανώ κι εγώ το ίδιο δυνατή για τα δικά μου παιδιά.
Σ’ ευχαριστώ για όλα.»
