Τα σαββατοκύριακα των μαμάδων πριν και μετά τα παιδιά

Τα σαββατοκύριακα των μαμάδων πριν και μετά τα παιδιά

Αν έχεις κάνει παιδιά το ξέρεις ήδη από πρώτο χέρι: η ζωή σου χωρίζεται σε δύο υποζωές –την «πριν» και τη «μετά». Όχι, η-πριν-τα-παιδιά-ζωή δεν είναι καλύτερη απ’ την άλλη, τη δεύτερη, τη-μετά-τα-παιδιά-ζωή. Είναι, όμως, σίγουρα πιο ξεκούραστη, πιο χαλαρή, πιο άνετη και πιο ελεύθερη, κι επειδή δεν μας αρέσει καθόλου να αερολογούμε, φτιάξαμε δυο λίστες που πιστοποιούν την αλήθεια όσων λέμε.

Η μία απαριθμεί τις -εχμ…- «δραστηριότητες» του σαββατοκύριακου τις ημέρες της ελευθερίας μας.

Η άλλη απαριθμεί όλα (;) όσα τρέχουμε σαν παλαβές να στριμώξουμε και να προλάβουμε αφού γίναμε μαμάδες.

Συμπληρώστε ελεύθερα.

ΤΙ ΠΕΡΙΕΛΑΜΒΑΝΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

-Χουζούρι μέχρι το μεσημέρι.

-Ανάρρωση απ’ το ξενύχτι της Παρασκευής και του Σαββάτου.

-Μεσημεριανό καφεδάκι με φίλους σε τραπεζάκια στον ήλιο, άφθονο κουτσομπολιό, άφθονο «χαζολόγημα» σε κινητά, εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ. και άφθονο χρόνο για να μπορέσουμε έως και να βαρεθούμε.

-Μια-δυο μικροδουλίτσες στο σπίτι, για να μην πούμε ότι πήγε τελείως χαμένος ο ελεύθερος χρόνος του σαββατοκύριακου (πόσο λίγα ξέραμε).

-Γκρίνια για το πόσο κουρασμένες είμαστε και πόση ανάγκη έχουμε λίγη ξεκούραση (πόσα λίγα ξέραμε Vol.2).

-Ποτά, κρασιά, φαγητά κι άλλα ποτά κι άλλα κρασιά κι άλλα φαγητά ολονυχτίς.

-Αγκαλίτσες, φιλάκια, χαδάκια κ.λπ. με τον καλό μας.

-Ψώνια, όχι για παιδιά ή για το σπίτι, αλλά για εμάς (πόσα χρήματα ξοδεύαμε σε πράγματα που τώρα θεωρούμε περιττά!).

-Χαλάρωση στον καναπέ με ταινιούλα, ατελείωτες κουβέντες, μεζεδάκια και παρέα.

-Ξενύχτια εξαντλητικά –απ’ αυτά που πια δεν αντέχει ούτε το πρόγραμμά σου ούτε το σώμα σου να κάνεις.

-Και, φυσικά: ταξίδια. Ή, αν όχι ταξίδια, εκδρομές κι εξορμήσεις. Δύο μισθοί και μηδέν παιδιά σημαίνει ότι όλο και κάτι περισσεύει –αν όχι για Πράγα, τότε για Εύβοια κι αν όχι για διανυκτέρευση, τότε για ουζάκι στη Χαλκίδα.

ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΣ ΤΩΡΑ

-Πρωινό, πολύ πρωινό, πάρα πολύ πρωινό ξύπνημα. Γιατί, όπως ξέρει πολύ καλά όποιος έχει παιδιά: δεν έχει σημασία τι ώρα θα τα βάλεις για ύπνο. Το εσωτερικό τους ξυπνητήρι θα χτυπήσει αξημέρωτα σ’ όλες τις περιστάσεις.

-Πλυντήρια, πολλά πλυντήρια, πάρα πολλά πλυντήρια. Γιατί, όταν έχεις παιδιά εκτός απ’ την αγάπη που χωράει στην καρδιά σου, αυξάνονται και τα ρούχα που χωράει ο κάδος των απλύτων σου.

-Τουλάχιστον ένα παιδικό πάρτι –βάλτε τα κάτω: 20 παιδιά ανά τάξη, συν τα ξαδερφάκια, συν τα γειτονάκια, συν τα παιδιά φίλων ίσον ένα δισεκατομμύριο (περίπου) παιδικά πάρτι τον χρόνο.

-Δουλειές που δεν προλαβαίνεις με τίποτα να κάνεις τις καθημερινές. Από καθημερινά πράγματα που δεν χωράνε με τίποτα στην πιεσμένη σου καθημερινότητα (όπως σφουγγάρισμα) μέχρι γενική στο μπάνιο και πλύσιμο χαλιών.

-Επίσκεψη σε γιαγιάδες, που παραπονιούνται (δικαίως) ότι ποτέ δεν πηγαίνουμε να τις δούμε/ καθόλου δεν τα βλέπουν τα παιδιά/ μόνο για νταντάδες τις έχουμε κ.λπ.

-Βόλτα σε έναν τουλάχιστον απ’ τους κάτωθι προορισμούς: λούνα παρκ, πάρκο, παιδική χαρά, παιδικό μουσείο, θεματικό πάρκο, παιδότοπο, παιδικό θέατρο, κούνιες.

-Διάβασμα για το σχολείο/ Επανάληψη την ορθογραφία/ Βοήθεια στα μαθηματικά/ Βοήθεια στην ομαδική εργασία/ Βοήθεια στα αγγλικά κ.ο.κ.

-Και, τέλος, προσπάθεια να αναπληρώσεις όλον εκείνον τον χρόνο, που σε τρώει που δεν μπορείς να προσφέρεις τις καθημερινές.

Μην μας ακούτε που γκρινιάζουμε. Τα λέμε για να ξεδώσουμε. Στην πραγματικότητα, είμαστε ο ορισμός του «τραβάτε με κι ας κλαίω». Για κανένα χουζούρι, καμία βόλτα στην Ερμού για ψώνια, κανένα σούπερ διήμερο στο Παρίσι, δεν θ’ αλλάζαμε τη ζωή με τα παιδιά μας.

Κι ας τρέχουμε και δεν φτάνουμε.

v