«Είμαι κι εγώ μία από εκείνες τις μαμάδες που παραπονιούνται γιατί έχουν αναλάβει τα πάντα: τις δουλειές του σπιτιού, το νοικοκυριό και την οργάνωση του οικογενειακού προγράμματος. Κάθε μέρα τρέχω και δεν φτάνω από τις 6.30 το πρωί που πρέπει να ετοιμάσω τα παιδιά για το σχολείο και να ετοιμαστώ κι εγώ για τη δουλειά μέχρι το βράδυ που θα πέσουμε όλοι για ύπνο.
Αυτό γίνεται συνέχεια από Δευτέρα έως Παρασκευή. Και το Σάββατο φυσικά είμαστε επιφορτισμένοι με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ, τα παιδικά πάρτι, τις οικογενειακές υποχρεώσεις κ.τ.λ. Επομένως, τι μένει; Μία Κυριακή. Μία μέρα την εβδομάδα. Μία μέρα στη διάρκεια της οποίας πρέπει να κάνεις όλες τις δουλειές του σπιτιού. Τότε, συνειδητοποίησα πως όλες τις Κυριακές των τελευταίων 5 χρόνων, από τότε που έγινα μαμά δηλαδή, τις περνάω κατ’ αυτόν τον τρόπο: κάνοντας δουλειές. Κι έτσι ξαφνικά, αποφάσισα ότι την προηγούμενη Κυριακή θα έδινα ρεπό στον εαυτό μου κι ας άφηνα γεμάτο το καλάθι με τα άπλυτα, κι ας μην έβαζα ηλεκτρική σ’ όλο το σπίτι, κι ας μην έκανα γενική στο μπάνιο (όπως αρχικά υπολόγιζα). Γιατί συνειδητοποίησα πόσες στιγμές έχω χάσει από την οικογένειά μου όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί είχα τη δυνατότητα να κάνω πράγματα που μου είχαν λείψει...
1. Γιατί αφού μας ξύπνησαν τα παιδιά το πρωί της Κυριακής, χουζουρέψαμε για 2 ολόκληρες ώρες στο μεγάλο κρεβάτι βλέποντας παιδικά. Και αυτή ήταν η ομορφότερη στιγμή της εβδομάδας.
2. Γιατί δεν έφτιαξα εκείνο το πρωινό-υπερπαραγωγή που συνήθιζα να φτιάχνω τις Κυριακές και όλοι φάγαμε δημητριακά με γάλα. Και, τηρώντας την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου, μετά το πρωινό δεν έπλυνα τα πιάτα. Ούτε μετά το μεσημεριανό. Ούτε μετά το βραδινό.
3. Γιατί μείναμε με τις πιτζάμες όλη μέρα, χωρίς να μας νοιάζει τίποτα.
4. Γιατί κατάφερα να μιλήσω ουσιαστικά με τον άντρα μου και όχι για να μοιράσουμε τις δουλειές της εβδομάδας ή για να κανονίσουμε ποιος θα πάρει τη μικρή από τ’ Αγγλικά, αλλά για το πόσο μας είχε λείψει αυτό το «μεταξύ μας» και πώς μπορούμε να βρούμε λίγο χρόνο για εμάς.
5. Γιατί δεν χρειάστηκε να μαγειρέψω. Είμαι υπέρμαχος της υγιεινής διατροφής και μαγειρεύω καθημερινά, όμως αυτή τη Κυριακή παραγγείλαμε σουβλάκια. Και φάγαμε και παγωτό. Και δεν έχω καθόλου τύψεις γι’ αυτό.
6. Γιατί έπαιξα με τα παιδιά μου. Αν αυτό που σας λέω σας φαίνεται περίεργο, αναλογιστείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που παίξατε με τα παιδιά σας- όχι πότε τους είπατε να κρυφτούν για να βάλετε πλυντήριο, αλλά πότε κάτσατε μαζί τους στο πάτωμα για να παίξετε με κούκλες/ τουβλάκια/ αυτοκινητάκια/ τρελόμπαλες και Λέγκο για περισσότερο από 10 λεπτά.
*Φωτογραφία: stocksy.com
7. Γιατί κατάφερα επιτέλους να μιλήσω με την κολλητή μου. Εδώ και 2 εβδομάδες προσπαθούσαμε να τα πούμε στο τηλέφωνο, όμως οι προσπάθειές μας απέβησαν άκαρπες. Μέχρι εκείνη την Κυριακή που μιλάγαμε για μία ολόκληρη ώρα και θυμηθήκαμε πώς είναι να ανυπομονείς να θες να πεις τα πάντα στην κολλητή σου- κι εκείνη να σ’ ακούει!
8. Γιατί τεμπέλιασα βλέποντας ταινίες μαζί με τον άντρα μου στον καναπέ του σαλονιού. Όσο δηλαδή μπορείς να τεμπελιάσεις με 2 παιδιά στο σπίτι...
9. Γιατί βρήκα την ευκαιρία να κάνω επιτέλους ένα κανονικό μπάνιο, χωρίς να πρέπει να τελειώσω ντους, λούσιμο και χτένισμα μέσα σε 5 λεπτά, όσο ο άντρας μου έμεινε με τα παιδιά.
10. Γιατί κατάλαβα ότι πού και πού πρέπει να είμαστε λιγότερο αυστηρές με τον εαυτό μας και να μας χαρίζουμε ένα ρεπό για να χαρούμε την οικογένειά μας. Σας λέω, λοιπόν, ότι κανείς δεν παραπονέθηκε για τα άπλυτα πιάτα και τα σκονισμένα έπιπλα.
Το τι με περίμενε την επόμενη Δευτέρα, βέβαια, δεν ήθελα να το σκέφτομαι. Όταν, όμως, είδα τον άντρα και τα παιδιά να καθαρίζουν την κουζίνα πριν πέσουμε για ύπνο, κατάλαβα ότι θα με είχαν ξαλαφρώσει από μια σημαντική δουλειά. Ευκαιρία να βοηθήσουν κι εκείνοι λίγο... Ευκαιρία κι εγώ να καθιερώσω μία κενή Κυριακή τον μήνα.»
