Να κυ(κλ)οφορείς με ρούχα του άντρα σου, όταν μπεις στο τρίτο τρίμηνο.
Να βγάζεις 20 φωτογραφίες το δευτερόλεπτο την κοιλίτσα σου, μόλις αρχίσει να φαίνεται.
Να καρδιοχτυπάς πριν κάθε επίσκεψη στον γυναικολόγο.
Να πηγαίνεις κάθε 2,5 δευτερόλεπτα στην τουαλέτα…
…και γι’ αυτό να έχεις μάθει να τσεκάρεις πού είναι η τουαλέτα σε κάθε χώρο που μπαίνεις, πριν καν καθίσεις στη θέση σου.
Να σου λείπει ο καφές και το αλκοόλ, αλλά να δείχνεις αυτοσυγκράτηση που δεν ήξερες ότι μπορείς να έχεις.
Να βεβαιώνεις τον άντρα σου κάθε τρεις και λίγο ότι «ναι, μπορούμε να κάνουμε σεξ, αρκεί να είμαστε προσεκτικοί» κι ότι «όχι, δεν θα πάθει τίποτα το μωρό» κι ότι «ναι, το επιβεβαίωσε ο γυναικολόγος».
Και μιας και είπαμε γυναικολόγος: να νιώθεις τον γιατρό ή τη γιατρό σου σαν έναν απ’ τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους.
Να έχεις συζητήσει/ τσακωθεί/ αναλύσει με όποιον άνθρωπο υπάρχει στο σύμπαν για το πώς θα ονομάσεις το μωρό σου.
Να ξυπνάς μέσα στη νύχτα και να ανησυχείς γιατί έχεις ώρα να νιώσεις το μωρό να κουνιέται…
…και να σκέφτεσαι, μοιραία, ότι αν ανησυχείς τώρα που είναι μέσα στην κοιλιά σου, τι θα γίνει όταν θα βγει;
Να δυσκολεύεσαι να δέσεις τα κορδόνια σου, να πιάνεις πράγματα που ‘χουν πέσει στο πάτωμα και να σηκώνεσαι από καναπέδες.
Να έχεις συνηθίσει να κάθεσαι με τα χεράκια σταυρωμένα πάνω στην κοιλιά σου, σαν συνταξιούχος παππούς.
Να πεινάς πολύ. Και να τρως. Και να μη χορταίνεις. Και να ξανατρώς.
Να πιάνουν την κοιλιά σου άνθρωποι με τους οποίους δεν έχεις ανταλλάξει ούτε χειραψία.
Να έχεις ξαφνικά στήθος πορνοστάρ.
Να βλέπεις μικρούς αγκώνες, γονατάκια, πατουσάκια και χεράκια να προεξέχουν απ’ την κοιλιά σου λες και κυοφορείς το Alien.
Να κλαις βλέποντας διαφημίσεις για πάνες.
Να κλαις βλέποντας βρεφικά ρουχαλάκια.
Να κλαις γενικά -όλες οι αφορμές είναι καλές, όταν οι ορμόνες κάνουν πάρτι.
Να αγχώνεσαι με πράγματα που δεν είχες φανταστεί: είμαι αρκετά ήρεμη; Είμαι αρκετά ενημερωμένη; Είμαι αρκετά υπεύθυνη; Μπορώ να αντεπεξέλθω;
Να κοιμάσαι πολύ και να νιώθεις κουρασμένη πριν καν ξυπνήσεις.
Να νιώθεις λαμπερή και όμορφη κι ας έχεις πάρει 15 κιλά.
Να ανυπομονείς τόσο να γνωρίσεις αυτό το πλασματάκι που τρέφεται από σένα και μεγαλώνει μέσα σου, που σε πιάνει ταχυπαλμία!
