Το περιοδικό New York έχει ένα πολύ αμφιλεγόμενο εξώφυλλο αυτόν τον μήνα. Μιμείται, κατά κάποιο τρόπο, το περίφημο εξώφυλλο του Vanity Fair, στο οποίο η Demi Moore είχε ποζάρει γυμνή και έγκυος.
Ασχέτως με την άποψη μπορεί να έχετε για το κατά πόσο οι γυναίκες θα πρέπει να εκμεταλλεύονται τις εξελίξεις στην ιατρική που τους επιτρέπουν να γίνονται μητέρες στα 45 ή τα 50 τους, το συγκεκριμένο εξώφυλλο του New York είναι ενοχλητικό.
Η γυναίκα που ποζάρει σε καμία περίπτωση δεν δείχνει ότι θα μπορούσε ή θα έπρεπε να είναι έγκυος. Και ίσως είναι το αρχικό σοκ που δημιουργεί η συγκεκριμένη εικόνα που κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι οι γυναίκες δεν θα έπρεπε να καταφεύγουν στην τεχνητή γονιμοποίηση όταν είναι 49 ή 52 ετών, όπως είναι κάποιες γυναίκες στο σχετικό άρθρο του περιοδικού.
Δεν είμαι της άποψης ότι οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες δεν πρέπει να γίνονται μαμάδες. Υπάρχουν αμέτρητα παιδιά στον κόσμο που θα ονειρεύονταν να έχουν έναν γονιό που τα θέλει τόσο ώστε να είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα προκειμένου να αποκτήσει παιδί στα 50. Δεν είμαι γιατρός, αλλά υποθέτω πως θα πρόκειται για μία εξαιρετικά δύσκολη εμπειρία. Εγώ έκανα το πρώτο μου παιδί στα 30 και το τρίτο στα 35 μου. Και μπορώ να πω ότι αυτά τα 5 χρόνια που μεσολάβησαν έκαναν την τελευταία εγκυμοσύνη μου μία εντελώς διαφορετική εμπειρία. Πόσο μάλλον όταν μία γυναίκα είναι 50.
Το ζήτημα, όμως, που αξίζει να σκεφτεί κανείς είναι το γιατί κάποιες γυναίκες περιμένουν τόσο πολύ μέχρι να αποκτήσουν παιδί, και τι είναι αυτό που θυσιάζουν όταν αποκτούν παιδί σε τόσο μεγάλη ηλικία; Η πρώτη ερώτηση είναι σχετικά εύκολο να απαντηθεί. Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που ανεβάζουν τον μέσο όρο στην ηλικία απόκτησης παιδιού. Περιμένουμε όλο και περισσότερο, μέχρι να νιώσουμε ότι έχουμε φτάσει στη σωστή στιγμή της καριέρας μας και πλέον μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο σε ένα παιδί. Επιλέγουμε, δηλαδή, να αποκτήσουμε πρώτα επαγγελματική επιτυχία και μετά παιδιά. Κάτι που, φυσικά, είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα κάθε γυναίκας.
Η δεύτερη είναι η σημαντικότερη ερώτηση: Τι θυσιάζεις όταν περιμένεις μέχρι τα 40 ή τα 50 για να αποκτήσεις το πρώτο σου παιδί; Ως εργαζόμενη γυναίκα και μαμά τριών μικρών παιδιών, μπορώ με βεβαιότητα να πω τι θα με ανησυχούσε αν επρόκειτο να αποκτήσω παιδιά σε μία δεκαετία από τώρα:
-Ενέργεια. Ξέρω, μία από τις γυναίκες στο άρθρο του New York Magazine αναφέρει ότι τόσο αυτή όσο και ο άνδρας της (και οι στα 50 όταν απόκτησαν το πρώτο τους παιδί) είναι τρομερά ενεργητικοί και δραστήριοι άνθρωποι. Το πιστεύω. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, το να έχεις μωρά και μικρά παιδιά είναι εξαντλητικό. Ακόμα κι αν έχεις τρομερή ενέργεια στα 30 σου. Εγώ δεν είμαι ακόμα 50 και τη στιγμή αυτή που γράφω αυτό το άρθρο είμαι εξαντλημένη. Και παρόλο που αύριο είναι Σάββατο, δυστυχώς τα παιδιά μου (ηλικίας 2, 5 και 7 ετών) δεν κατανοούν ακόμα ότι τα σαββατοκύριακα είναι οι μόνες μέρες της εβδομάδας που μπορούμε να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, και θα ξυπνήσουν κατά τις 6μιση. Ανάμεσα στα θέματα ύπνου, την φροντίδα τριών υπερκινητικών παιδιών, την συμμετοχή μου στις δραστηριότητές τους και την δουλειά μου, είμαι πάντα κουρασμένη. Με τρομάζει η ιδέα σε δέκα χρόνια από σήμερα να είμαι στην ίδια κατάσταση.
-Η ελπίδα ότι -χτύπα ξύλο!- θα γίνω κάποτε γιαγιά και θα συμμετέχω στην ζωή των εγγονιών μου. Εγώ είχα μία τρομερά δραστήρια γιαγιά, η οποία παρόλο που δεν ζει σήμερα με επηρέασε τρομερά. Τα δικά μου παιδιά έχουν πολύ καλή σχέση με τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους. Οι γονείς που αποκτούν παιδιά σε μεγάλη ηλικία, δεν θα μπορούν να συμμετέχουν στην ζωή των εγγονιών τους, όπως θα μπορώ εγώ. Μπορεί να μην είναι τόσο τρομερό, αλλά είναι κάτι που θα σκεφτόμουν αν ήμουν στην θέση τους.
-Θα μεγαλώνουν τα παιδιά σχεδόν μόνοι τους. Οι γονείς των φίλων των παιδιών τους δεν θα κάνουν παρέα μαζί τους. Θα είναι πιο δύσκολο να κάνουν παρέα με άλλες, πολύ νεώτερες μαμάδες και αυτό μπορεί να κάνει αυτές τις γυναίκες να νιώθουν απομονωμένες.
-Με την απόκτηση παιδιού σε τόσο μεγάλη ηλικία ρισκάρουν την υγεία τους ή και την υγεία του μωρού τους. Δεν είμαι γιατρός, αλλά αυτό είναι κάτι που ξέρω καλά. Έμεινα έγκυος για τρίτη φορά στα 35 μου και οι γιατροί με αντιμετώπισαν εντελώς διαφορετικά, γιατί πλέον ήμουν σε ομάδα «υψηλού κινδύνου». Αν κάποια αντιμετωπίζει κινδύνους στα 35, πόσο μάλλον στα 50.
-Όταν τα παιδιά θα είναι 20-25 ετών, οι γονείς αυτοί θα είναι 70-75. Αυτό σημαίνει ότι σταδιακά θα αρχίσουν να έχουν προβλήματα υγείας, για τα οποία θα πρέπει «τρέξουν» τα παιδιά, τα οποία ακόμα δεν θα είναι αρκετά ώριμα για να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις.
Με τις παραπάνω ανησυχίες που παραθέτω, δεν θέλω ο κόσμος να νομίσει ότι διαφωνώ με τους γονείς που αποκτούν παιδί στα 50 και ότι δεν θα έπρεπε να το κάνουν. Συνεχίζω να πιστεύω ότι πρόκειται για μία εντελώς προσωπική επιλογή (εφόσον κανείς μπορεί να διαθέσει τα χρήματα για εξωσωματικές κ.λ.π.). Αλλά σίγουρα δεν είναι μία απόφαση που πρέπει να λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία. Υπάρχουν αμέτρητα πιθανά προβλήματα στο να αποκτάς παιδία αργά στην ζωή σου, και μία γυναίκα θα πρέπει να τα σκεφτεί καλά.
Ιδιαίτερα οι εργαζόμενες γυναίκες που είναι ακόμα νέες, καλό είναι να μην περιμένουν να φτάσουν 40 για να σκεφτούν αν θέλουν να αποκτήσουν παιδί, αλλά να το κάνουν τώρα. Κανείς δεν είναι ποτέ «έτοιμος» για παιδί. Αν περιμένουν να νιώσουν έτοιμες, μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν για πάντα. Αν, όμως, μία νέα γυναίκα θέλει γενικά να αποκτήσει παιδί, ας το προγραμματίσει και ας το κάνει πριν χρειαστεί να δίνει μάχες με θεραπείες γονιμότητας και με τα κοινωνικά θέματα που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες «μεγάλες» μαμάδες. Ας το κάνει όταν είναι σωστό να το κάνει, όχι όταν θα πλησιάζει η ώρα που θα είναι αργά.
Πηγή: Forbes
