Κι αν τα παραπάνω δεν είναι αρκετά για να διεγείρουν την περιέργειά σας, η Druckerman υποστηρίζει ότι οι Γάλλοι γονείς δεν στερούνται κοινωνικής ζωής, και απολαμβάνουν διάφορα ευχάριστα πράγματα όπως το να κοιμούνται ή να κάνουν σεξ. Επειδή το εν λόγω βιβλίο δεν έχει κυκλοφορήσει (ακόμα) στην Ελλάδα, κρίναμε άξιο να συγκεντρώσουμε τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του, όπως τα παρουσιάζει ο μπαμπάς-συντάκτης του Fatherly που το διάβασε ενδελεχώς.
1. Πώς οι Γάλλοι μιλούν στα μωρά
Τα ακούν
Οι Γάλλοι πιστεύουν ότι τα μωρά δεν είναι μπιμπελό που δεν καταλαβαίνουν και πολλά, παρά όντα με λογική που μπορούν να μάθουν και κατά κάποιον τρόπο να επικοινωνήσουν, δείχνοντας τι σκέφτονται και νιώθουν.
Θεωρούν, λοιπόν, ότι μπορούμε να παρατηρούμε το μωρό μας για αρκετή ώρα, για να «συντονιστούμε» με αυτό που βιώνει την εκάστοτε στιγμή και σταδιακά να μάθουμε να ακολουθούμε τα σημάδια του. Έτσι, θα αναπτύξουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ποιότητα της φροντίδας μας.
Κρίνουν απαραίτητο να γινόμαστε πρότυπα καλής συμπεριφοράς, με το να είμαστε ευγενικοί μαζί του. Να μη διστάζουμε να μιλάμε όμορφα και να λέμε ευχαριστώ και παρακαλώ, ακόμα κι αν νιώθουμε ανόητοι λέγοντας τέτοια πράγματα σε ένα μωρό.
2. Γιατί τα Γαλλάκια κοιμούνται τόσο εύκολα το βράδυ
Τα μωρά θα «βρουν τις νύχτες τους» αν τα αφήσετε
Στο τέλος κάθε κύκλου ύπνου, τα μωρά μπορεί να ξυπνήσουν και να κλάψουν, το οποίο αποτελεί μέρος του πώς μαθαίνουν να συνδέουν τους κύκλους σε έναν ολόκληρο βραδινό ύπνο. Μπορεί, επίσης, να είναι ιδιαίτερα δραστήρια -να κάνουν βόλτες μέσα στην κούνια- χωρίς καν να ξυπνήσουν. Οι Γάλλοι μαθαίνουν να μην ανησυχούν ιδιαίτερα για όλα αυτά.
Τι έχουμε να μάθουμε εμείς από αυτό;
-Να περιμένουμε. Οι Γάλλοι αφήνουν να περάσουν 5 λεπτά, όταν το μωρό αρχίσει να κλαίει. Έτσι, του δίνουν την ευκαιρία να ξανακοιμηθεί μόνο του, χωρίς τη βοήθεια κανενός.
-Να αφήνουμε τις κουρτίνες ανοιχτές, ώστε το μωρό να καταλαβαίνει τη διαφορά του μεσημεριανού και το βραδινού ύπνου, κατά τον οποίο μπορεί να κοιμάται για ώρες.
-Να μιλάμε στο παιδί για το γιατί όλοι χρειάζεται να κοιμόμαστε το βράδυ και να του λέμε πόσο πολύ πιστεύουμε στην ικανότητά του να το καταφέρει κι εκείνο. Σταδιακά θα σας αποδείξει πόσο δίκιο είχατε.
3. Πώς οι Γάλλοι γονείς κάνουν τα παιδιά τους να τρώνε τόσο σωστά
Δεν τους κάνουν ξεχωριστά φαγητά
Οι Γάλλοι γονείς ταΐζουν τα παιδιά τους σχεδόν ό,τι τρώνε και οι ίδιοι –και το ίδιο ισχύει και στα σχολεία. Έτσι, ο γενικός κανόνας είναι τα Γαλλάκια να είναι υγιή, να δοκιμάζουν με χαρά νέα φαγητά και να μην αντιδρούν σα να τους δίνεις δηλητήριο, κάθε φορά που τους σερβίρεις λαχανικά.
Αποφεύγουν τα σνακ
Πέρα από το να τα ταΐζουν ό,τι τρώνε οι ίδιοι, οι Γάλλοι γονείς μπορεί να δώσουν στα παιδιά τους το ίδιο γεύμα και για μεσημέρι και για βράδυ, χωρίς ενδιάμεσα σνακ. Στα σπίτια τους δεν έχουν πολλά γλυκά και junk τροφές και τα παιδιά δεν γκρινιάζουν γι’αυτό.
Ακολουθώντας το παράδειγμά τους, λοιπόν, μπορούμε να δίνουμε από νωρίς στο μωρό ό,τι τρώμε κι εμείς, για να γνωρίσει και να συνηθίσει όλες τις τροφές. Να το βάλουμε στο ίδιο πρόγραμμα φαγητού της οικογένειας και να μην τα ταΐζουμε όποτε πεινάνε. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά με τον τρόπο αυτό το παιδί μαθαίνει να τρώει με πρόγραμμα, κανονικό φαγητό και να μην ζητάει ενδιάμεσα σνακ κάθε φορά που πεινάει. Αν πεινάει, όταν έρθει η ώρα του φαγητού θα φάει καλύτερα και με όρεξη, όποιο κι αν είναι το φαγητό.
Επίσης, κάτι έξυπνο που κάνουν είναι να σερβίρουν πρώτα τα λαχανικά, όταν το παιδί πεινάει πολύ, και μετά να του προσφέρουν ό,τι τρώνε όλοι.
Τα Γαλλάκια δεν χρειάζεται να φάνε κάτι αν δεν τους αρέσει, όμως πρέπει να δοκιμάσουν τα πάντα στο τραπέζι. Οι γονείς τους παρατηρούν τι δεν τους αρέσει και το προσφέρουν ξανά, σε ένα άλλο γεύμα και ίσως μαγειρεμένο αλλιώς.
Επίσης, τους μιλούν για το φαγητό. Ξεπερνούν το «μ’αρέσει – δεν μ’αρέσει» και σχολιάζουν τη γεύση, την υφή του, το συγκρίνουν με άλλα φαγητά.
Τέλος, δεν τα βασανίζουν. Οι Γάλλοι κάνουν μικρά γεύματα και έπειτα από 20 λεπτά επιτρέπουν στα παιδιά τους να αποχωρίσουν από το τραπέζι αν έχουν τελειώσει με το φαγητό τους.
4. Γιατί τα Γαλλάκια έχουν τόσο καλή συμπεριφορά;
Η υπομονή δεν είναι αρετή –είναι προϋπόθεση
Οι Γάλλοι πιστεύουν ότι το να διαχειρίζονται την ανυπομονησία τους και να καθυστερούν την ικανοποίησή τους είναι ικανότητες που τα παιδιά μπορούν να μάθουν και εκείνοι τα διδάσκουν αναλόγως. Η υπομονή αξιολογείται και η ψυχραιμία καλλιεργείται και έτσι τα παιδιά μαθαίνουν τι περιμένουν οι γονείς τους από αυτά. Πώς τα καταφέρνουν;
-Δεν τρέχουν κάθε φορά που το παιδί τούς «χρειάζεται». Του εξηγούν ήρεμα ότι πρέπει να τελειώσουν πρώτα αυτό που κάνουν και μετά να θαυμάσουν την υπέροχη 200η ζωγραφιά της ημέρας του.
-Δεν του επιτρέπουν να τους διακόπτει, αλλά δεν το διακόπτουν κι εκείνοι. Αν του πουν ότι σε λίγο θα ασχοληθούν μαζί του, φροντίζουν να το κάνουν.
-Έχουν μεγάλες προσδοκίες ως προς την ικανότητα των παιδιών να ελέγχουν τον εαυτό τους. Τα μαθαίνουν να βρίσκουν το αγαπημένο τους παιχνίδι χωρίς να κάνουν το δωμάτιο άνω κάτω –κάθε φορά.
-Δεν τους επιτρέπουν να πιστεύουν ότι αποτελούν το κέντρο του κόσμου (ακόμα κι αν αποτελούν το κέντρο του δικού τους κόσμου).
Ομοιότητες και διαφορές
Η Druckerman τονίζει, ότι οι Γαλλίδες μαμάδες συμβάλουν κατά 89% περισσότερο στις οικογένειές τους και την φροντίδα των παιδιών από τους Γάλλους μπαμπάδες –ποσοστό που δεν δείχνει να απέχει πολύ από τα ελληνικά δεδομένα.
Η μεγάλη διαφορά, πάντως, έχει να κάνει τον θηλασμό, τον οποίον -σύμφωνα πάντα με το εν λόγω βιβλίο- δεν θεωρούν ηθική επιταγή και πιστεύουν ότι ένα μωρό μπορεί να μεγαλώσει χαρούμενο και υγιές και με ξένο γάλα, χωρίς να του συμβεί κάποιο μεγάλο κακό. Επίσης, πιστεύουν ακράδαντα πως ο θηλασμός μπορεί να καταστρέψει τη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού. Αυτός είναι και ο λόγος που η Γαλλία έχει τα χαμηλότερα ποσοστά μητρικού θηλασμού στον δυτικό κόσμο.
Πηγή: fatherly.com
