Τα παιδιά, όσο πλησιάζουν ηλικιακά την φάση της εφηβείας, τόσο διαφοροποιούν τη συμπεριφορά τους τείνοντας προς εκείνη. Είναι θα λέγαμε μια αλλαγή, ένα μεγάλωμα, που γίνεται σταδιακά και όχι απότομα. Στην ηλικία των 10 ετών, είναι αναμενόμενο, να μπορείτε να διακρίνετε χαρακτηριστικά στο παιδί σας, άλλα πιο παιδικά, που αντιστοιχούν στην φάση από την οποία πέρασε, και άλλα πιο εφηβικά, που αντιστοιχούν στη φάση στην οποία κατευθύνεται. Αυτό είναι υπέροχο και σε καμία περίπτωση δεν είναι εναντίον σας αλλά υπέρ σας!
Είναι πολύ όμορφο που στο μεγάλωμά του επιλέγει να «δοκιμάζει» τα νέα του εφόδια εντός οικογένειας, έτσι ώστε να τα καταγράψει και να τα αξιοποιήσει και έξω από αυτήν! Με το να ζητά υπενθύμιση, χρειάζεται ουσιαστικά επιβεβαίωση. Να βεβαιωθεί ότι και σε αυτή την φάση δεν είναι μόνος, αλλά τον συνοδεύετε όμορφα από άλλη πια απόσταση. Δώστε του σιγουριά και την εμπιστοσύνη σας ότι και μόνος του τα καταφέρνει.
Ως προς τους τσακωμούς με τον αδερφό του, είναι καλό, σε λογικό βέβαια πλαίσιο, να επιτρέπετε να λύνονται όποια θέματα προκύπτουν μεταξύ τους, χωρίς τη δική σας παρέμβαση. Αυτό είναι καλό και χρήσιμο και για τα δύο παιδιά σας, καθώς μέσα στο πλαίσιο ασφάλειας που φέρει η αδερφική σχέση, καλλιεργείται και αναπτύσσεται έτσι η διεκδίκηση, η διαφωνία, η επεξεργασία και τελικά η λύση ενός προβλήματος. Εμπιστευτείτε τους και σε αυτό το επίπεδο ότι τα καταφέρνουν! Τα αγόρια σας μεγαλώνουν, και στο μεγάλωμά τους χωράει και η αντίδραση και η αλλαγή.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.