Αγαπητή αναγνώστρια,
Ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια είναι πάντα μια όμορφη μα συνάμα και απαιτητική διαδικασία. Τα δεδομένα αλλάζουν, οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια αλλάζουν και χρειάζεται με το χρόνο να βρεθεί η νέα ισορροπία.
Όλες αυτές οι αλλαγές φέρνουν συχνά παλινδρομήσεις σε συμπεριφορές που είχαν κατακτηθεί από τα παιδιά και που αφορούν πρωτύτερη ηλικία. Αυτό μπορεί να συμβαίνει για πολλούς λόγους. Μπορεί έτσι το παιδί να νιώσει ότι θα πάρει φροντίδα από τους γονείς και να «κλέψει» από το μωρό την αποκλειστικότητα. Μπορεί επίσης να είναι ένας τρόπος εκτόνωσης της έντασής του, καθώς του παρέχει ασφάλεια ότι κάποιος άλλος θα τον αλλάξει και θα τον πλύνει. Είναι, θα λέγαμε, ένας συνδυασμός παραγόντων που συντελούν σε αυτό το πισωγύρισμα.
Ένα παράδειγμα είναι αυτό που αναφέρετε, δηλαδή η ενούρηση. Το παιδάκι που φροντίζετε είναι μικρό σε ηλικία, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για δυσκολία στην ενούρηση, καθώς για να μιλάμε με τέτοιους όρους θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 ετών. Επίσης το γεγονός ότι νωρίτερα είχε επιτύχει έλεγχο των σφιγκτήρων, μας απομακρύνει από την υπόθεση ότι η αιτία αυτής της παλινδρόμησης είναι οργανική.
Με τρυφερότητα και κατανόηση το παιδί θα ξαναβρεί τη θέση του. Χρειάζεται να παίρνει φροντίδα έτσι ώστε να μην την αποζητά με αυτόν τον τρόπο. Αν νιώθετε ότι γίνεται προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση και η εικόνα του παιδιού δεν βελτιώνεται, οι γονείς θα χρειαστεί να επισκεφθούν κάποιον ειδικό προκειμένου να δώσουν την πλήρη εικόνα της οικογενειακής κατάστασης και να βοηθηθούν.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
.jpg)
