Ο γιος μου είναι 18 μηνών και ξεσπάει πάνω μου όλα του τα νεύρα. Τι να κάνω;

Ερώτηση:
Ο γιος μου είναι 18 μηνών και μέχρι 15 μηνών ήμουν με άδεια στο σπίτι μαζί του, ενώ μετά γύρισα στην εργασία μου όπου δουλεύω αρκετές ώρες και γυρνάω αργά το απόγευμα σπίτι. Το παιδί το κρατάνε εναλλάξ τα πεθερικά μου με την κουνιάδα μου και οι γονείς μου. Έχω αρκετή βοήθεια, όλοι το αγαπάνε και φαίνεται ότι περνάει πολύ καλά μαζί τους καθώς είναι πολύ χαρούμενος. Δεν υπάρχουν άλλα παιδάκια στο σπίτι (αδέλφια ή ξαδέλφια) και συναναστρέφεται καθημερινά τους ανωτέρω ανθρώπους γιατί μένουμε σε «οικογενειακή» πολυκατοικία. Το απόγευμα που γυρίζω στο σπίτι, το παιδί έχει φοβερή γκρίνια που την ξεσπάει επάνω μου, ενώ όλη την υπόλοιπη μέρα είναι χαρούμενος. Επίσης βλέπω ότι δεν πλησιάζει εύκολα άλλα παιδάκια ενώ δεν ισχύει το ίδιο για τους ενήλικες. Προβληματίζομαι ότι η απουσία μου από το σπίτι σε συνδυασμό με κάποιες συμπεριφορές και σχόλια των παππούδων που προσπαθούν να «κερδίσουν» όλο και περισσότερο το παιδί έναντι των υπολοίπων, επηρεάζει τη σχέση του μαζί μου. Δεν νιώθω ότι με ξεχωρίζει σαν μητέρα έναντι των υπολοίπων ενηλίκων που ασχολούνται μαζί του, παρόλο που έχω επενδύσει πάρα πολύ στη σχέση μαζί του (ασχολούμαι μόνο μαζί του τις ώρες που είμαι σπίτι). Αυτό μου δημιουργεί ψυχολογική πίεση με τύψεις, νεύρα και επιθετικότητα ιδιαίτερα προς τα πεθερικά μου. Παρακαλώ για τη συμβουλή σας. Ευχαριστώ.

Απάντηση:

*Φωτογραφία: singaporemotherhood.com

Αγαπητή αναγνώστρια,

Εκτιμώ ιδιαίτερα την ειλικρίνειά σας και κατανοώ τον προβληματισμό σας. Η περίοδος λοιπόν επιστροφής της μητέρας στην εργασία της, είναι μια περίοδος έντονων αλλαγών που οδηγούν συνήθως σε έντονα συναισθήματα. Αυτά τα έντονα συναισθήματα δεν αφορούν μόνο εσάς, αλλά και τον γιο σας και πιθανώς και άλλους συμμετέχοντες σε αυτήν την διαδικασία.

Ο γιός σας λοιπόν αντιδρά σε αυτήν την αλλαγή με νευρικότητα. Σε αυτήν την ηλικία είναι μια συνηθισμένη μορφή έκφρασης άγχους, καθώς δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη κάποιος άλλος τρόπος επικοινωνίας για να το εκφράσει πιο αντιπροσωπευτικά. Είναι αναμενόμενο να αντιδρά στην αλλαγή και είναι σύντομο το χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει. Τα δικά σας έντονα συναισθήματα από την άλλη στρέφονται προς εσάς, προς το γιο σας και προς τα υπόλοιπα πρόσωπα. Τούτη τη στιγμή λοιπόν, εισάγετε μια νέα συνθήκη που μελετώντας κάθε φορά τα δεδομένα, αποφασίζετε αν το πάτε καλά ή εάν χρειάζεται να κάνετε κάποιες «διορθωτικές» κινήσεις.

Κάνετε πολύ καλά που επιστρέφοντας από τη δουλειά σας αφιερώνετε χρόνο με το παιδί σας. Ακόμη καλύτερα εάν χαίρεστε και τον άντρα σας στην καθημερινότητα. Είναι επίσης ωραίο που έχετε βοήθεια και που υπάρχουν όμορφα συναισθήματα ανάμεσά σας. Η θέση σας δεν είναι διαπραγματεύσιμη, κι αυτό τα παιδιά το γνωρίζουν πολύ καλά. Είστε και θα είστε η μητέρα. Αν ωστόσο αυτός ο τρόπος δεν σας ταιριάζει, σε συνδυασμό με το ότι θέλετε να βοηθήσετε την κοινωνική ένταξη του, μπορείτε να βρείτε πολλούς άλλους τρόπους για να απασχολείται και να κερδίζει το παιδί σας εκτός σπιτιού.

Οπότε, προς το παρόν αφήστε την αγωνία σας στη δουλειά, και γυρίστε σπίτι σας ήρεμη και χαρούμενη. Περάστε όμορφες οικογενειακές στιγμές έτσι ώστε να μη νιώθετε ότι τις στερήστε λόγω της δουλειάς, αλλά αντιθέτως ότι έχετε κάθε μέρα δυνατότητα επανένωσης και μοιράσματος κι αυτό είναι υπέροχο! Επιπλέον, ό,τι κερδίζει ο καθένας από εσάς όσο δεν είστε μαζί, είναι κέρδος για όλους. Κι εσείς μπορείτε να χαίρεστε τη δουλειά σας και ο γιος σας τις σχέσεις με τα συγγενικά πρόσωπα. Τέλος, ότι δεν σας «βγαίνει», ότι δεν σας ταιριάζει αλλάξτε το.

*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.

Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.gr