«Η Λίζα δεν ήταν χαρούμενη. Η μαμά της είχε επιστρέψει στη δουλειά»: μ’ αυτές τις λέξεις ξεκινά η εργασία (προφανώς κρατημένη στο αρχείο της δασκάλας απ’ το 1942) που ζητάει απ’ τα παιδιά να συμπληρώσουν τη σωστή λέξη στα κενά.
Η μητέρα της 6χρονης μαθήτριας, βγήκε απ’ τα ρούχα της, ξαναέγραψε την ιστορία έτσι ώστε «να αντικατοπτρίζει τον κόσμο που θέλει να ζει» η ίδια και τα παιδιά της «όταν θα είναι αρκετά μεγάλα για να έχουν δουλειά και οικογένεια».
Ας μην φλυαρήσουμε περαιτέρω: δείτε το τουλάχιστον αναχρονιστικό κείμενο και καταλήξτε σε συμπεράσματα χωρίς να σας προϊδεάσουμε άλλο.
Ιδού:
Κι αν τα αγγλικά σας δεν σας βοηθούν, το μεταφράζουμε για ‘σας:
«ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
Η Λίζα δεν ήταν χαρούμενη. Η μαμά της είχε επιστρέψει στη δουλειά.
Πριν γεννηθεί η Λίζα, η μητέρα της δούλευε σ’ ένα μεγάλο γραφείο. Χτες, είπε στη Λίζα ότι έπρεπε να γυρίσει στη δουλειά.
Το πρωί ήταν απαίσιο. Η Λίζα έπρεπε να είναι στην ώρα της για το σχολείο. Ο πατέρας της έπρεπε να είναι στην ώρα του για τη δουλειά. Και τώρα, η μητέρα της βιαζόταν επίσης.
Ο πατέρας της Λίζας έφτιαξε πρωινό. Δεν ήταν πολύ καλό. Και ζήτησε απ’ τη Λίζα να πλύνει τα πιάτα. Ούτε αυτό ήταν καλό.
Στη Λίζα δεν άρεσε η μέρα της στο σχολείο. Επιστρέφοντας στο σπίτι, το σκεφτόταν. “Αναρωτιέμαι τι ώρα θα γυρίσει η μανούλα σπίτι. Θα νιώθω μόνη μου.”
Όταν η Λίζα γύρισε στο σπίτι, την περίμενε η μαμά της. “Έφυγα απ’ το γραφείο νωρίς, για να είμαστε μαζί μετά το σχολείο”, είπε.
Η Λίζα νιώθει καλά τώρα.»
Επομένως, έχουμε και λέμε:
Η Λίζα δυστυχεί γιατί η μαμά της δουλεύει.
Ο μπαμπάς δεν μπορεί να φτιάξει ένα πρωινό της προκοπής.
Ο μπαμπάς δεν ξέρει να πλένει πιάτα.
Όταν η μαμά δουλεύει, η οικογένεια διαλύεται.
Η Λίζα βρίσκει την ευτυχία, όταν η μαμά της φεύγει νωρίτερα απ’ τη δουλειά.
Αυτά.
Δείτε εδώ την παραλλαγή του κειμένου της Lynne Polvino:
Πηγή: boredpanda.com
