Τα παιδιά στον πρώτο χρόνο ζωής τους έρχονται αντιμέτωπα με ένα νέο άγνωστο κόσμο τον οποίο προσπαθούν να γνωρίσουν και να κατανοήσουν. Στην προσπάθειά τους αυτή, σε αυτήν την τόσο μικρή ηλικία, δεν έχουν πολλούς τρόπους να αξιοποιήσουν. Δηλαδή, αφού δεν μπορούν να επικοινωνήσουν λεκτικά την επιθυμία τους, την επικοινωνούν με κλάμα ή με φωνή. Δεν έχουν ακόμη άλλη δυνατότητα. Επιπλέον, η εναλλαγή των αντικειμένων με τα οποία αλληλεπιδρούν, είναι συχνή καθώς προσπαθούν μέσα από αυτά να αντλήσουν χαρά και ικανοποίηση και να καταλάβουν τη λειτουργία τους. Θα ήταν άδικο να ονομάσουμε τη συμπεριφορά του γκίνια ή βαρεμάρα, καθώς σε αυτή τη νεαρή ηλικία, έχετε τρόπους να αλληλεπιδράσετε μαζί του και μάλιστα του είστε απαραίτητοι και εξαιρετικά σημαντικοί.
Το είδος αυτής της αλληλεπίδρασης μάλιστα που θα αναπτύξετε, είναι τόσο σημαντικό καθώς καθορίζει την ποιότητα της προσκόλλησης και βοηθά την ανάπτυξη των γνωστικών και κινητικών δεξιοτήτων του παιδιού. Παράλληλα διαμορφώνει και το συναισθηματικό του κόσμο.
Με άλλα λόγια, στον πρώτο χρόνο ζωής τα βρέφη αναπτύσσουν τη σωματική και ψυχική τους οργάνωση. Ο τρόπος που όμορφα τα συνοδεύετε σε αυτό τον δρόμο, και τους μαθαίνετε πώς να προχωρούν, είναι το πιο σημαντικό που έχετε να κάνετε. Χαρείτε το προχώρημά τους και ακολουθήστε το ρυθμό τους όσο αυξάνει!
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.