Ερώτηση:
Καλησπέρα, διάβασα το άρθρο σχετικά με το ότι η γιαγιά έχει το δικό της τρόπο στο πως να μεγαλώσει το παιδί κ.λπ. Επειδή κι εγώ έχω ένα 3 μηνών μωρό και σε ένα μήνα θα επιστρέψω στη δουλειά μου και θα λείπω πάνω από 8 ώρες τη μέρα, το μωρό θα το προσέχει η γιαγιά. Το πρόβλημα είναι όμως, ότι έχει τελείως δικούς της κανόνες όσον αφορά τη διατροφή του μωρού. Για παράδειγμα, όσο το μωρό ήταν 2 μηνών, του έδωσε μέλι ενώ ξέρει ότι δεν κάνει. Επιμένει, επίσης, ότι επειδή ο γιος της έτρωγε 30 μπισκότα Μιράντα μέσα στο γάλα του, πρέπει να τρώει και ο δικός μου γιος από τώρα για να χορτάσει, γιατί το γάλα δεν κάνει τίποτα, κατά την γνώμη της. Όπως επίσης μου λέει να του αλλάξω το γάλα για οικονομία και αντί για σκόνη, να του δίνω κανονικό Νουνού και αλλά πολλά σχετικά, που επιμένει ότι θα τα κάνει όσο εγώ λείπω. Εδώ μιλάμε για την υγεία του παιδιού μου, όχι μόνο για τη ψυχολογία του. Πώς να την κάνω να σταματήσει αφού εκείνη επιμένει ότι τα παιδιά της και το άλλο εγγόνι δεν έπαθαν τίποτα (κάτι που δεν ισχύει διότι δεν τρώνε καθόλου μα καθόλου φρούτα ή λαχανικά παρά μόνο αναψυκτικά, πατατάκια, σοκολάτες και αυτά σε καθημερινή βάση και έχουν ήδη πρόβλημα υγείας); Με ανησυχεί και το γεγονός ότι λέει ψέματα. Για παράδειγμα, πέρσι το καλοκαίρι πήγαινα καθημερινά στο σπίτι της και έβλεπα πώς έτρωγε η εγγονή της: μόνο σνακς, πορτοκαλάδες και γλυκά. Το μεσημέρι, όταν γυρνούσε η μητέρα και πήγανε να ταΐσει το μωρό (20 μηνών) το κανονικό του φαγητό, δεν έτρωγε τίποτα -αφού είχε φάει όλα τα αλλά πριν. Η μητέρα ρωτούσε τη γιαγιά, αν η μικρή έχει φάει κάτι άλλο και εκείνη απαντούσε «όχι, είναι νηστική από το πρωί». Το παιδί έχει έλλειψη σιδήρου γιατί δεν έτρωγε ποτέ το φαγητό του. Αυτά φοβάμαι ότι θα κάνει και χειρότερα.Τι να κάνω για να τη σταματήσω; Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,Έχοντας λοιπόν διαβάσει την σχετική ερώτηση πήρατε κάποια ιδέα για το πώς μπορείτε να προχωρήσετε το θέμα σας. Επανέρχομαι λοιπόν για να μιλήσω για το δικό σας παράδειγμα. Αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ότι η γιαγιά είναι ένα άλλο πρόσωπο, μια άλλη σχέση του παιδιού και όλης της οικογένειας, και όχι υποκατάστατο ή αντικατάστατο μητέρας, για όσο εκείνη λείπει. Αυτό σημαίνει πως έχει τον δικό της τρόπο, δηλαδή όχι ίδιο τρόπο με τη μητέρα ή τον πατέρα, καθώς είναι διαφορετικός άνθρωπος, με άλλη ιστορία και γνώση.
Επομένως, όπως προείπα, εάν αυτός ο τρόπος σας ταιριάζει, μπορείτε να ζητήσετε από εκείνη τη βοήθειά της. Εάν, ωστόσο, ο τρόπος αυτός δεν σας ταιριάζει, δεν μπορείτε να της ζητήσετε να το αλλάξει, γιατί αυτό είναι δική της απόφαση. Επιλέγετε λοιπόν κάτι διαφορετικό που να είναι πιο κοντά στη δική σας επιθυμία. Φυσικά, μπορείτε να συζητήσετε μαζί της την ανησυχία σας και να συμφωνήσετε κάτι συγκεκριμένο στο οποίο νιώθετε ότι μπορεί να σας βοηθήσει κι ότι εμπιστεύεστε πως θα το κάνει. Στόχος, λοιπόν, δεν είναι να τη σταματήσετε, αλλά να μην την εμπλέξετε αν δεν πιστεύετε ότι μπορείτε να συνεργαστείτε.
Σε όλη αυτή την επεξεργασία του θέματος και την ανησυχία σας για το καλό προχώρημα του παιδιού σας, μην ξεχνάτε ότι έχετε σύντροφο και μάλιστα η συζήτηση μαζί του μπορεί να είναι εξαιρετικά βοηθητική και να οδηγήσει σε μια κοινή λήψη νέας απόφασης που μαζί θα πράξετε.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
.jpg)
