Ερώτηση:
Καλησπέρα. Ήθελα να ρωτήσω αν θεωρείτε σωστό ότι η δασκάλα του γιου μου, 4,5 ετών, στον παιδικό σταθμό, επειδή έκανε φασαρία, τον έβαλε τιμωρία, πηγαίνοντάς τον στη μικρότερη τάξη που πάνε τα 3χρονα. Το παιδί μου ήταν στεναχωρημένο και μου έλεγε συνέχεια «εγώ δεν είμαι μωρό, έτσι δεν είναι μανούλα; Είμαι μεγάλος. Δεν ξαναπάω σχολείο με τα μικρά». Γιατί δεν το πήγε μόνο στην τάξη, αλλά τον έβαλε να κάτσει μόνος του, τιμωρία στην καρέκλα της σκέψης και τα μικρά γελούσαν όταν πήγα να τον πάρω εγώ. Μίλησα με την δασκάλα του και της είπα ότι είναι αντιπαιδαγωγικό να μειώνετε έτσι ένα παιδί και να παίζετε με την ψυχολογία του. Απάντηση:
Αγαπητή αναγνώστρια,συμφωνώ απόλυτα με τον προβληματισμό σας, και θα μείνω σε αυτό. Η αγωνία σας και η συμπαράστασή σας ως προς το γιο σας είναι πολύτιμη! Επομένως, έχετε ήδη κάνει την περισσότερη δουλειά ως προς την ανησυχία σας, δηλαδή την καλή ψυχολογία του παιδιού σας.
Συγκεκριμένα, τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν και αποκτούν δραστηριότητες και σχέσεις εκτός σπιτιού, έρχονται αντιμέτωπα με πρόσωπα και συμπεριφορές που είναι διαφορετικές από αυτές της οικογένειας. Από την προηγούμενη εμπειρία τους στο σπίτι, έχουν μάθει ήδη να αντιδρούν και να σχετίζονται με κάποιο τρόπο και φυσικά αυτόν τον τρόπο ανακαλούν κάθε φορά. Επίσης, έχουν διαμορφώσει τη βάση της αίσθησης της αξίας για τον εαυτό τους, πάνω στην οποία θα κινηθούν για να την εμπλουτίσουν. Η οικογένεια παραμένει η σημαντικότερη ομάδα στην οποία ανήκει το παιδί και η πηγή από την οποία τρέφεται προκειμένου να ανοιχθεί και στο υπόλοιπο σύνολο. Επομένως η στάση σας είναι πολύ σημαντική.
Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι κάθε παιδί θα έρθει αντιμέτωπο με πρόσωπα και καταστάσεις που θα το δυσκολέψουν. Αυτό δυστυχώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Αυτό όμως που σαν γονείς μπορείτε να κάνετε, είναι να φροντίζετε το παιδί σας να νιώθει ικανό να αντιμετωπίσει ή ακόμη και να επεξεργαστεί την κάθε δυσκολία, κι όχι να γίνεται αφορμή για κλείσιμο. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, όσο και αν δεν συμφωνείτε με την αντίδραση της δασκάλας, δεν θέλετε ο γιος σας να νιώθει άσχημα και να μην θέλει να πάει σχολείο. Έτσι δεν είναι; Επομένως, τον καμαρώνετε που μεγαλώνει, του αναγνωρίζετε ότι δυσκολεύτηκε με αυτό που συνέβη και άρα χρειάζεται να βρει ένα τρόπο για να μην ξαναμπεί σε αυτή την θέση. Η δική σας στοργή είναι πιο σημαντική από της δασκάλας. Μην του τη στερήσετε.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
.jpg)
