Εμείς, επιλέξαμε ενδεικτικά μερικές απ’ αυτές. Νιώστε άνετα να συμπληρώσετε τη λίστα με τις ταινίες που εσείς πιστεύετε ότι αξίζουν μια θέση στην ταινιοθήκη ή τον υπολογιστή σας.
4 ταινίες για μικρούς σινεφίλ…
Τα μυαλά που κουβαλάς
Είναι μία απ’ αυτές τις ταινίες που κράτησαν γεμάτες τις αίθουσες για πολύ καιρό και είναι, σίγουρα, ένα απ’ τα καλύτερα animation των τελευταίων χρόνων. Η μικρή Ράιλι μετακομίζει και το καινούριο περιβάλλον στο οποίο πρέπει να προσαρμοστεί δεν της αρέσει καθόλου –η ζωή της έρχεται τα πάνω-κάτω και εμείς παρακολουθούμε μέσα από το κέντρο ελέγχου του εγκεφάλου της, όπου η Χαρά, η Λύπη, η Απέχθεια κι ο Φόβος κάνουν κουμάντο.
Μια ταινία φοβερών εικόνων που δηλώνει καθαρά και ξάστερα ότι η χαρά και η λύπη δεν είναι αντίζηλα συναισθήματα, αλλά συμπληρωματικά και στον ίδιο βαθμό αναγκαία.
Free Willy
Την έχετε δει σίγουρα κι εσείς και, λογικά, τη θυμάστε έντονα, αφού μια ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί μια περήφανη και τρυφερή όρκα δεν μπορεί παρά να εγγραφεί στη μνήμη σου! Ο μικρός Τζέσε –επαναστατικός και μοναχικός- αναπτύσσει μια γερή φιλία με τον Γουίλι, που ζει φυλακισμένος σε ένα θαλάσσιο πάρκο.
Σ’ αυτήν την ταινία γίνεται αυτό που προσπαθούμε να μάθουμε στα παιδιά –κι αυτό που όλοι λίγο-πολύ θα θέλαμε να συμβαίνει και στη ζωή: οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι τα ζώα δεν είναι δούλοι, παιχνίδια ή εικαστικά δρώμενα, αλλά φίλοι.
Φαντασία 2.000
Παίχτηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1.999 -κι όχι το 2.000- και ήταν remake του δημοφιλούς κι ομώνυμου φιλμ του 1.940. Η ταινία μοιάζει (τουλάχιστον για εμάς τους μη ειδικούς στον κινηματογράφο) με ένα μεγάλης διάρκειας κι εξαιρετικής ποιότητας… video clip κλασικής μουσικής.
Ήχοι, εικόνες και μηνύματα χορεύουν στην οθόνη υπό τους ήχους της μουσικής διάσημων κλασικών συνθετών. Μπορεί να μη διδάσκει το παιδί την αξία της φιλίας, της ειρήνης ή της ευγένειας, αλλά είναι μια πολύ καλή επένδυση για την αισθητική και τη φαντασία του.
Wall-E
Σε ένα μακρινό, δυστοπικό κόσμο, ο άνθρωπος τα έχει καταφέρει: έχει μετατρέψει τη Γη σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο, έχει εξαφανίσει (σχεδόν) κάθε ίχνος ζωής απ’ τον πλανήτη κι έτσι, είδος μας τα ‘χει μαζέψει κι έχει μεταναστεύσει σε άλλον. Ο μοναδικός επιζών είναι το μικρό ρομποτάκι με τα τεράστια «μάτια», ο Γουόλι που θα προσπαθήσει μέσα από περιπέτειες, ένα γλυκύτατο ειδύλλιο κι ένα ταξίδι στο διάστημα να σώσει τη Γη –και θα τα καταφέρει.
…Και 4 για (αρκετά) μεγαλύτερους
Ο κύκλος των χαμένων ποιητών
Η ταινία προβλήθηκε το 1989 στις κινηματογραφικές αίθουσες και μέχρι σήμερα συνεχίζει να συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα «must» που πρέπει κανείς να δει. Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς υποδύεται τον εμβληματικό ρόλο του αντικομφορμιστή καθηγητή, που στα τέλη της δεκαετίας του ΄50, συντείνει με τρόπο επαναστατικό και προοδευτικό, στον κόσμο της ποίησης. Και είναι ο φωτεινός, επαναστάτης καθηγητής που όλοι θα θέλαμε να έχουμε.
Το κύμα
Είναι η ταινία που από πολλούς θεωρείται ένας απ’ τους αμεσότερους και πιο μεστούς τρόπους να ανοίξει ο διάλογος με τους εφήβους για το ζήτημα του ολοκληρωτισμού και της κρυφής γοητείας του γίνεσαι οπαδός μιας ομάδας που θεωρεί εαυτόν αξιότερο απ΄ τους υπόλοιπους. Το γερμανικής παραγωγής «Κύμα» έκανε πρεμιέρα το 2008. Στο επίκεντρό της, βρίσκεται ένας καθηγητής πολιτικής αγωγής που, μέσα ένα πείραμα, προσπαθεί να καταδείξει στους μαθητές του ποια είναι η φύση του φασισμού. Τα πράγματα εξελίσσονται πολύ διαφορετικά απ’ το πλάνο του διδάσκοντα και το μυαλό του εφήβου –αν η ταινία επιτελέσει το σκοπό της- θα γεννήσει ερωτηματικά και συμπεράσματα.
Stand by me
Ίσως θυμάστε κι εσείς τον εαυτό σας να το βλέπει κάποιο απόγευμα σαββατοκύριακου στην τηλεόραση. Μια απ’ τις πιο δημοφιλείς ταινίες με εφήβους πρωταγωνιστές, το Stand by me του 1986 –του οποίου η ιστορία βασίστηκε στη νουβέλα του Στήβεν Κινγκ “The body”- είναι η περιπέτεια τεσσάρων εφήβων, που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να ανακαλύψουν τι πραγματικά συνέβη σε ένα αγόρι που έμαθαν πως κείτεται νεκρό.
Το όνομά μου είναι Σαμ
Όσοι το έχετε δει, ίσως συμφωνήσετε ότι αυτή η ταινία σε κάνει να κλαις με μαύρο δάκρυ –γι’ αυτό, υπογραμμίζουμε ότι αφενός δεν απευθύνεται σε μικά παιδιά κι αφετέρου σε... ιδιαίτερα ευαίσθητες ψυχές. Τον ρόλο του διανοητικά καθυστερημένου Σαμ, συγκινητικά τρυφερού πατέρα μιας επτάχρονης κόρης, υποδύεται ο Σον Πεν. Στην ταινία παρακολουθούμε τον αγώνα του Σαμ απέναντι στις αρχές, να κρατήσει την επιμέλεια της κόρης του.
Ναι, θα πέσει κλάμα, αλλά ο –έφηβος εν προκειμένω- θεατής, θα πάρει ορισμένα σημαντικά μηνύματα.
