Είναι περισσότερες οι πιθανότητες, λοιπόν, να χρειαστεί να μείνετε στο σπίτι ή ακόμα και στο κρεβάτι κατ' εντολή γιατρού, όταν κυοφορείτε δύο καρδούλες.
Το διάστημα που χρειάστηκε να μείνω στο σπίτι ήταν ακριβώς 6 μήνες! Δεν αγχώθηκα ποτέ, δεν παραπονέθηκα σχεδόν καθόλου, ήθελα μόνο να περάσει ο καιρός και να γεννήσω τα μωρά μου. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να είναι υγιή και θα έκανα τα πάντα για να βοηθήσω σε αυτό!
Ο χρόνος μέσα στο σπίτι άλλες φορές μου φαινόταν ατελείωτος, ενώ άλλες πέρναγε …νερό! Οι νύχτες ήταν πιο δύσκολες. Οι αϋπνίες της εγκυμοσύνης, συν το γεγονός ότι δεν κουραζόμουν καθόλου μέσα στην ημέρα για να έχω όρεξη για ύπνο, μου δημιουργούσαν απίστευτο εκνευρισμό, ο οποίος χανόταν ευτυχώς με το πρώτο φως της ημέρας! Δεν μπορούσα να ξαπλώσω στο πλάι γιατί από τη μία πλάκωνα το ένα μωρό, από την άλλη πλάκωνα το άλλο. Ανάσκελα πνιγόμουν και μπρούμυτα, εννοείται, δεν υπάρχει!
Το κρεβάτι είχε μετατραπεί σε χωριό από μαξιλάρια! Η ζωή μου είχε μεταφερθεί όλη πάνω στο κρεβάτι αυτό! Βιβλία, περιοδικά, σημειωματάρια, λάπτοπ, κινητό, φορτιστές, σταυρόλεξα και διάφορα άλλα είχαν την τιμητική τους ανάμεσα σε μαξιλάρια και σκεπάσματα! Είχα φτιάξει κι ένα κουτί με όλες τις βιταμίνες που έπαιρνα: σίδηρος, ασβέστιο, μαγνήσιο, προγεστερόνη, γάλα μαγνησίας, αντιεμετικά, φολικό οξύ! Πήρα τόσες βιταμίνες που έχω ακόμα απόθεμα!
Όλα όσα θα χρειαζόμουν ήταν τοποθετημένα σε απόσταση για να τα φτάνω ώστε να περιορίσω όσο περισσότερο μπορούσα τις κινήσεις μου! Το ντους που ευτυχώς μου επέτρεπε ο γιατρός να κάνω ήταν στιγμή όαση στην καθημερινή ρουτίνα μου. Είχα τη βοήθεια των δικών μου ανθρώπων και είμαι ευγνώμων για αυτό!
Η ημέρα που γέννησα ήταν για εμένα ημέρα απελευθέρωσης. Πραγματικά ένιωσα τι θα πει η ευχή "Καλή λευτεριά".
Σε όλες τις μανούλες που το περνάνε αυτό, κουράγιο και καλή δύναμη! Διπλή ευτυχία, διπλή προσπάθεια! Όλα γίνονται για καλό!
