Δουλεύεις όμως. Είτε επειδή το διάλεξες, είτε επειδή αναγκάζεσαι, το δεδομένο είναι αυτό. Και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να διώξεις τις ενοχές που σε «τρώνε» καθημερινά και να αρχίσεις να βλέπεις τη θετική πλευρά της ζωής σου:
Η μαμά δουλεύει. Τελεία και παύλα.
Πρόκειται για το «μάντρα» που μπορεί πραγματικά να σε βγάλει από τον τυφώνα των ενοχών, οι οποίες μαζί τους φέρνουν ανασφάλειες και αδυναμία, συναισθήματα που με τη σειρά τους μεταφέρονται στο παιδί. Η συνειδητοποίηση ότι αυτή είναι η κατάσταση και δεν υπάρχει τίποτα παραπέρα για να σε προβληματίσει, αναφορικά με το παιδί, είναι ο μόνος τρόπος να την αποδεχτείς ψύχραιμα. Τα μωρά έχουν μεν ανάγκη τη μαμά τους, αλλά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από μια μαμά που πατά γερά στα πόδια της και που είναι σίγουρη για κάθε τι που κάνει. Η ανασφαλής, γεμάτη ενοχές μαμά είναι αυτή που προκαλεί στο μωρό πραγματικό άγχος αποχωρισμού.
Δεν χρειάζεται να σε φωνάζουν «μαμά» όλο το 24ωρο
Κακά τα ψέματα, είναι ωραία να βλέπεις πως είσαι εξίσου ικανή και σε άλλους τομείς της ζωής σου. Έχει ενδιαφέρον να φεύγεις από το σπίτι και να αλλάζεις όχι μόνο αέρα, αλλά και ρόλο –πόσο μάλλον αν τα καταφέρνεις εξίσου καλά και σε αυτόν.
Δεν είσαι τόσο στρεσαρισμένη όσο φοβόσουν
Δεν είναι λίγες οι μη εργαζόμενες μαμάδες που υποστηρίζουν ότι θα προτιμούσαν να δουλεύουν και όχι άδικα. Εξαρτάται, βέβαια, από την δουλειά που κάνει η κάθε γυναίκα, ωστόσο, από άποψη άγχους τουλάχιστον, η εργαζόμενη μαμά δεν είναι σε χειρότερη μοίρα από τη μη εργαζόμενη. Ίσως να είναι σωματικά και πνευματικά πιο κουρασμένη, όμως αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει περισσότερο στρες.
Ο χρόνος που καταλήγεις να περνάς με τα παιδιά σου μπορεί να είναι πιο ποιοτικός
Γιατί μπορεί να επιστρέφεις κουρασμένη από την δουλειά, αλλά είναι τόση η λαχτάρα σου να χαρείς τα παιδάκια σου που δεν τα έχεις δει όλη μέρα, ώστε μέχρι να αποκοιμηθούν ασχολείσαι ουσιαστικά μαζί τους και -πιθανότατα- με λιγότερα νεύρα. (Μετά μπορείς να καταρρεύσεις με την ησυχία σου).
Οι δουλειές του σπιτιού αναγκαστικά μοιράζονται δίκαια
Τελειώνουν οι δικαιολογίες του τύπου «να το κάνεις εσύ που όλη μέρα κάθεσαι» και πλέον όλοι στην οικογένεια, τόσο ο μπαμπάς όσο και τα μεγαλύτερα παιδιά, αποκτούν ευθύνες και βοηθούν εξίσου στο νοικοκυριό που, όχι, επειδή δουλεύεις δεν θα αφήσεις το σπίτι να μετατραπεί σε στάβλο.
Το παιδί σου μεγαλώνει και με άλλους –και αυτό δεν είναι κακό
Ποιος είπε ότι μεγαλώνει προβληματικά ένα παιδί που μεγαλώνει είτε με τους παππούδες, είτε με κάποια καλή νταντά, είτε που πηγαίνει από νωρίς στον παιδικό σταθμό; Δεν υπάρχει καμία επίσημη μελέτη που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Το ζητούμενο είναι το παιδί να είναι χαρούμενο και να εισπράττει αγάπη όπου κι αν βρίσκεται, τις ώρες που η μαμά εργάζεται.
Είτε το θέλεις είτε όχι, γίνεσαι πρότυπο για το παιδί σου
Και ούτε αυτό είναι κακό. Μπορεί να μην είναι ο σκοπός σου, όμως, τελικά αυτή είσαι: μία νέα, εργαζόμενη μαμά που τα παιδιά σου, ακόμα κι αν σήμερα δεν σε χορταίνουν, μια μέρα θα σε καμαρώνουν και -αν έχεις κάνει τα πράγματα λίγο σωστά- θα θέλουν να σου μοιάσουν. Για να σου αναπτερώσουμε και το ηθικό, έρευνες λένε ότι τα παιδιά (και δη οι κόρες) των εργαζόμενων μαμάδων έχουν περισσότερες πιθανότητες να σπουδάσουν και να ακολουθήσουν καριέρα με υψηλότερο εισόδημα, από τα παιδιά των μαμάδων που δεν εργάζονται. Κοινώς: είτε το θέλεις είτε όχι ανεβάζεις τον ακαδημαϊκό και επαγγελματικό πήχη των παιδιών σου πιο ψηλά.
Φροντίζεις τον εαυτό σου λίγο περισσότερο…
Γιατί, μεταξύ μας, ποιος ο λόγος να βάφεσαι και να ντύνεσαι, αν δεν πρόκειται να βγεις από το σπίτι; Αν, μάλιστα, η δουλειά σου είναι τέτοια που απαιτεί προσεγμένο ντύσιμο και μακιγιάζ, αναπόφευκτα δείχνεις -και νιώθεις- καλύτερα.
…Και το σπίτι σου λίγο λιγότερο
Όχι, δεν λέμε ότι οι εργαζόμενες μαμάδες είναι κακές νοικοκυρές, όμως, καθώς εκ των πραγμάτων δεν προλαβαίνουν να κάνουν τα πάντα, θα κάνουν τα στραβά μάτια για μερικές σταγόνες νερού στον καθρέφτη του μπάνιου (και κανείς δεν θα τις κατηγορήσει γι’αυτό).
Είναι μεγάλη η ικανοποίηση να στηρίζεις την οικογένεια με τον μισθό σου
Είναι εξαιρετικό το συναίσθημα να μπορείς να αγοράσεις κάτι για το παιδί σου, χωρίς να χρειάζεται να ζητάς κάθε λίγο χρήματα από τον άνδρα σου, που για να στα δώσει θα πρέπει να δώσεις ένα εκατομμύριο εξηγήσεις. Νιώθεις περήφανη που με τον καθημερινό σου κόπο μπορούν τα παιδιά σου να απολαμβάνουν τις απογευματινές τους δραστηριότητες, να πηγαίνετε όλοι μαζί στο θέατρο ή να τρώτε μία στο τόσο έξω. Λίγο είναι αυτό;
