Τι να κάνετε αν το παιδί ζητά διαρκώς την προσοχή σας

Τι να κάνετε αν το παιδί ζητά διαρκώς την προσοχή σας

Απ’ τα πρώτα κιόλας λεπτά του στον κόσμο, το νέο μέλος της οικογένειας γίνεται, συνήθως, το επίκεντρο της οικογενειακής ζωής και όχι άδικα. Πηγή νέων ευθυνών, αλλά και πρωτόγνωρων στιγμών ευτυχίας για τους γονείς, το παιδί αντιλαμβάνεται σχετικά γρήγορα ότι η περίοδος της προστατευμένης ζωής δεν έχει τελειώσει με το που αντίκρυσε το φως του ήλιου. Όπως η διαρκής φροντίδα μας, έτσι του είναι απαραίτητη και η προσοχή μας, αφού είμαστε οι πρώτοι άνθρωποι με τους οποίους αποκτά οικειότητα και απ’ τους οποίους μαθαίνει να δίνει, να παίρνει, να αποδέχεται, να ζητά και να διεκδικεί.

Μεγαλώνοντας, καθώς αρχίζει να ανεξαρτητοποιείται και να μην απαιτείται η φυσική παρουσία κάποιου γονιού σε κάθε στιγμή της ζωής του, ένα παιδί μπορεί να νιώσει ότι χάνει μέρος της προσοχής μας το οποίο, με τον έναν ή τον αλλο τρόπο, έχει γίνει για εκείνο εξαιρετικά σημαντικό. Τότε, όπως έχει ήδη μάθει να κάνει, αρχίζει να διεκδικεί αυτό που νιώθει ότι του χρειάζεται, δοκιμάζοντας διάφορους τρόπους, άλλοτε χαριτωμένους κι άλλοτε εξαιρετικά ενοχλητικούς, ώσπου να το πετύχει. Η έκβαση αυτής της διελκυστίνδας και η ομαλή εκτόνωση των εντάσεων που μπορεί να προκαλέσει στην ενοχλητική εκδοχή της, είναι, όπως πάντα, στο χέρι των γονιών.

Ανταποκριθείτε στην χαριτωμένη εκδοχή

Επειδή, όπως λέει το παλιό καλό κλισέ, η πρόληψη είναι προτιμότερη της θεραπείας, κι επειδή ένα παιδί καταφεύγει σε ακραίες συμπεριφορές ως τελευταία λύση για να τραβήξει την προσοχή σας, είναι καλό να του τη δίνετε όταν ακόμη είναι χαριτωμένο. Όταν π.χ. μουτζουρώνει τη μυτούλα του με τα μολύβια του αντί για το χειροποίητο τραπεζάκι του σαλονιού από ξύλο φλαμουριάς που έχει βάσιμες υποψίες ότι είναι το αγαπημένο σας.



Επιβραβεύστε την καλή συμπεριφορά

Ένας συνηθισμένος κανόνας για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού είναι και η σύνδεση της επιβράβευσης με συμπεριφορές που ο κάθε γονιός θεωρεί «καλές» και άξιες εμπέδωσης ως τέτοιες. Στη φάση που το παιδί δοκιμάζει τρόπους για να τραβήξει και να κρατήσει την προσοχή σας, ισχύει πάνω-κάτω το ίδιο. Δώστε του να καταλάβει ότι παραμένοντας «καλό παιδί» έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει αυτό που θέλει απ’ ότι χαλώντας τον κόσμο κάθε λίγο και λιγάκι.

Μη χάνετε ευκαιρίες ν’ ασχοληθείτε μαζί του

Κακά τα ψέματα, αν δε συντρέχουν άλλοι λόγοι, το παιδί μπορεί και να ζητά την προσοχή σας, απλώς, επειδή δεν του αφιερώνετε το χρόνο που πρέπει. Γι’ αυτό, να είστε σε εγρήγορση για κάθε μικρή ευκαιρία που σας δίνεται να κάτσετε μαζί του, να παίξετε, να μιλήσετε ή να χαζολογήσετε. Πάντα, χωρίς βιασύνη και χωρίς να δημιουργείται η εντύπωση ότι έχετε κάτι άλλο, πιο σημαντικό, να κάνετε.



Θέστε κάποια διακριτά όρια

Πολλές φορές, ένα παιδί ζητά την προσοχή μας τη στιγμή που αντιλαμβάνεται ότι τη στρέφουμε προς κάποιον άλλον άνθρωπο, π.χ. έναν επισκέπτη, ή όταν κάνουμε κάποια δουλειά που δεν σηκώνει διακοπές, όπως π.χ. η μαγειρική. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν χωρά άλλη αντιμετώπιση απ’ την ξεκάθαρη οριοθέτηση των κανόνων του «παιχνιδιού», του πότε η προσοχή μας είναι υπό διεκδίκηση και πότε όχι. Όταν χτυπάει το κουδούνι ή βουίζει το μούλτι, σημαίνει αυτομάτως ανακωχή!

Μην κάνετε για ‘κείνο όσα μπορεί να κάνει μόνο του

Ένας απ΄τους πιο ανώδυνους τρόπους που το παιδί χρησιμοποιεί για να τραβήξει την προσοχή του γονιού είναι να ζητά τη βοήθειά του σε πράγματα στα οποία δε χρειάζεται πλέον καμία βοήθεια, όπως π.χ. να βάλει τις κάλτσες του. Ο καλύτερος τρόπος να ξεφύγετε απ’ την παγίδα είναι να του υπενθυμίζετε ότι ξέρει να το κάνει καλά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι νιώθετε περήφανη που είναι τόσο ανεξάρτητο και όχι κακομαθημένο σαν άλλα παιδάκια. Και φυσικά, να το αφήσετε να το κάνει μόνο του.

Εντάξτε το στην ενασχόλησή σας

Ότι κι αν κάνουμε που δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε την ώρα που το παιδί έχει αποφασίσει να κερδίσει το χρόνο μας, δεν πρόκειται να γίνει σωστά εν μέσω φασαρίας και επιπλήξεων. Για να βγούμε νικητές πρέπει να φανούμε πιο έξυπνοι απ’ το παιδί μας, όσο κι αν πιστεύουμε ότι είναι το πιο έξυπνο του κόσμου. Ένας τρόπος, είναι να το φωνάξουμε δίπλα μας και να του βρούμε κάτι που μπορεί να κάνει μαζί μας ή, καλύτερα, μια παιχνιδιάρικη εκδοχή αυτού που κάνουμε εμείς. Να πλάσει π.χ. μικρά ψωμάκια με λίγο ζυμάρι απ’ αυτό που χρησιμοποιούμε για το ζυμωτό ψωμί μας.



Αγνοήστε την ενοχλητική εκδοχή

Όταν ένα παιδί φτάσει στο σημείο να γίνεται επίτηδες εκνευριστικό και να επιδιώκει την προσοχή σας επιδεικνύοντας όλο και πιο αρνητική συμπεριφορά, μην αντιδράτε σ’ αυτήν με τρόπους που δείχνουν ότι η ενόχληση έχει «πιάσει τόπο». Βρείτε τον τρόπο να ασχοληθείτε μαζί του μέχρι να ηρεμήσει, χωρίς, όμως, να τροφοδοτήσετε την ένταση που το ίδιο το παιδί έχει, εν γνώση του, πυροδοτήσει. Λίγο χιούμορ, ένα χάδι, λίγο σωματικό παιχνίδι για καλύτερη εκτόνωση μπορεί να δώσουν τη λύση και το καλό παράδειγμα, αφήνοντας όλους ευχαριστημένους.

v