Οι μαμάδες της παιδικής χαράς

Οι μαμάδες της παιδικής χαράς

Ένα από τα πράγματα που κανείς δεν σου λέει πριν γίνεις μαμά, είναι ότι κάποιες στιγμές νιώθεις σαν να πηγαίνεις πάλι στο σχολείο. Την πρώτη φορά που θα πας με το παιδί στην παιδική χαρά, η αμηχανία είναι έκδηλη. Παρατηρείς τους άλλους γονείς που μοιάζουν σαν να είναι από πάντα εκεί κι εσύ νιώθεις… στο περιθώριο.

Τι κάνεις; Πώς σπας τον πάγο (αν τον σπας); Μιλάς στους άλλους γονείς ή αφιερώνεσαι ψυχή τε και σώματι στην ψυχαγωγία του παιδιού σου; Όπως και να αποφασίσεις να κοινωνικοποιηθείς, το μόνο σίγουρο είναι ότι παρατηρείς. Και τι βλέπεις; Γυναίκες διαφορετικού τύπου η κάθε μία, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι όλες τους μαμάδες. Ξεχωρίζουμε κάποιες από αυτές.

Η «γκλαμουράτη»

Φορά ψηλοτάκουνα, έχει τέλειο μακιγιάζ και πανάκριβα ρούχα. Και καταφέρνει να τρέχει πίσω από τα παιδιά με χάρη και κομψότητα.

Η «πυτζαμάτη»

Φορά ό,τι πιο άνετο και χαλαρό, που μπορεί μεν να δείχνει σαν πυτζάμα, αλλά λίγο την απασχολεί. Εκείνη είναι χαρούμενη.

Η «πάντα-με-τον-καφέ-στο-χέρι»

Την ζηλεύουμε γιατί ενώ εμείς είμαστε ψόφιες από την κούραση, εκείνη έχει πάντα το καφεδάκι της και δείχνει ήρεμη. Μήπως, όμως, δεν είναι καφές;

Η «πάντα-στο-κινητό»

Είναι η μαμά που απλώς δε μπορεί να κλείσει το κινητό της, είτε γιατί μιλά είτε γιατί στέλνει μηνύματα ή e-mails. Μπορεί να έχει πολλή δουλειά. Μπορεί να μπαίνει συνέχεια στο Facebook, όμως πώς καταφέρνει να έχει τον νου της και εκεί και στο παιδί;

Η «φωτογράφος»

Πρέπει να γεμίζει αμέτρητα άλμπουμ με τις φωτογραφίες του παιδιού της, από κάθε οπτική γωνία του και σε κάθε πιθανή ή απίθανη πόζα.

Η «πανικόβλητη»

 

Ή απλώς αυτή που δεν προσέχει ποτέ τα παιδιά της και καταλήγει να τα χάνει.

Η «καταπιεστική»

Είναι συνέχεια πάνω από το παιδί και δεν το αφήνει να κάνει βήμα, χωρίς να είναι ακριβώς δίπλα του για να το προσέχει μην πέσει ή μην πάθει το παραμικρό.

Η «Peter Pan»

Χαρούμενη, χαλαρή, πραγματικό ελεύθερο πνεύμα, η μαμά πέφτει κάτω, λερώνεται με χώματα, παίζει με όλα τα πιτσιρίκια και δείχνει να το απολαμβάνει σαν παιδί.

Η «μοναχική»

Δεν κοιτάζει κανέναν, δεν χαμογελά στους άλλους γονείς και κάνει σαφές πως δεν θέλει πολλές κουβέντες με κανέναν.

Η «υπερ-φιλική»

Έρχεται αμέσως να σε χαιρετίσει, θυμάται το όνομα και την ηλικία του παιδιού σου και θα σου ζητήσει το τηλέφωνό σου για να συναντηθείτε αύριο, την ίδια ώρα.

Η «ακόλουθος»

Καταφτάνει πάντα παρέα με άλλες μαμάδες και κάθεται πάντα μαζί τους. Δυσκολεύεσαι να πεις ποιανής παιδί είναι το καθένα. Η παρέα τους σου θυμίζει αυτά τα υπερ-cool κορίτσια στο σχολείο που κυκλοφορούσαν πάντα σε ομάδες.

v