Δεν γνωρίζουμε, λοιπόν, τι ακριβώς έγραψε, μαγνητοφώνησε και είπε τελικά στο ρεπορτάζ του ο Γερμανός δημοσιογράφος. Αυτό που γνωρίζουμε είναι, ότι η κάμερα συλλαμβάνει μια στιγμή απ' αυτές που αποκαθιστούν την πίστη σου στο ανθρώπινο είδος (που έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να σε απογοητεύει κάθε μέρα και περισσότερο).
Το ηλικιωμένο ζευγάρι μιλάει στο μικρόφωνο του γερμανικού καναλιού, όταν από το σπίτι πίσω τους βγαίνει η μητέρα της οικογένειας προσφύγων που φιλοξενούσαν (κάνοντας πράξη την τραχιά παρακίνηση μερικών μεγαλόψυχων «Αν τους θέλετε στην Ελλάδα, να τους πάρετε στα σπίτια σας!»).
Η Σύρια με το χρωματιστό μαντήλι, κατευθύνεται αποφασιστικά προς την ηλικιωμένη οικοδέσποινά της, σκύβει, πιάνει σφιχτά τα χέρια της και τα φιλάει. Κι από τη μια στιγμή στην άλλη, όλοι κλαίνε -ακόμα κι εσύ που βλέπεις ένα βίντεο στα γερμανικά χωρίς να καταλαβαίνεις ούτε μια λέξη, εκτός από το πνιγμένο σ' έναν λυγμό «πουλλλάκι μου», που τρυφερά λέει η Ελληνίδα γιαγιά.
