Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι ένα μίνι-αφιέρωμα στις ζωές όλων μας, που κοβόμαστε στο ξύρισμα, χάνουμε τα λαστιχάκια για τα μαλλιά μας, ψάχνουμε το κινητό μας στην μαύρη τρύπα που λέγεται «τσάντα» και πασχίζουμε να ξεκολλήσουμε τα γυαλιά ηλίου από το τριχωτό της κεφαλής μας.
Αυτές, αγαπητές αναγνώστριες, είναι μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της πολυτάραχης ζωής μας. Και, καλώς ή κακώς, μπορούμε να τις μοιραστούμε μόνο μεταξύ μας -γιατί κανένα αγοράκι δεν θα καταλάβει.
Μικροκακώσεις στο ξύρισμα
Άλλες... αγαπούν να τραυματίζονται στο σημείο πίσω από τα γόνατα. Άλλες προκαλούν μικροεκδορές στο καλάμι κι άλλες πάνω από τη φτέρνα. Καμιά μας δεν είναι τέλεια. Κανένα ξύρισμα δεν είναι αψεγάδιαστο.
Τα χρώματα του πολέμου
Ιδού ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από τη ζωή της μέσης γυναίκας (που φοράει κραγιόν και παίρνει καφέ απ' έξω): το ποτήρι του κλόουν/ Ινδιάνου/ πιερότου.
(Τρι)χαριτωμένες στιγμές στο ντουζ
Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, γι' αυτό δεν θα πούμε πολλά. Ταυτιστείτε ελευθέρως:
Η ιστορία της ζωής μας!
Ένα σοφό ρητό λέει «σπίτι σου είναι εκεί που ακουμπάς την λεκάνη χωρίς χαρτί». Όπου δεν είναι σπίτι σου, λοιπόν, όχι μόνο δεν ακουμπάς, αλλά σιγουρεύεις την υγεία της ευαίσθητης περιοχής σου ξεκληρίζοντας ένα μικρό δασύλλιο.
«Ωραιότατο. Πού μπορώ να το δοκιμάσω;»
Σε κάθε άλλη περίπτωση, πηγαίνουμε στο δοκιμαστήριο. Όταν αγοράζουμε καλλυντικά απλώς μπογιατίζουμε το χέρι μας με κάθε κραγιόν, make-up και σκιά και μετά τρίβουμε για κανένα δίωρο.
Διαβολικές, ελαττωματικές μπανέλες
Δεν ξέρεις τι θα πει ενοχλητικός πόνος, αν μια δαιμόνια μπανέλα δεν έχει αποφασίσει να σε δολοφονήσει στυγερά τρυπώντας σε αργά-αργά στο στήθος.
Βάζοντας μάσκαρα: Μια οπτασία περιποιείται τον εαυτό της
Ξέρεις ότι είσαι γεννημένη top model, όταν μισανοίγεις τα μάτια σου τη στιγμή που βάζει μάσκαρα και αντικρίζεις αυτό:
Μπλεξίματα
Αν είχαμε πάντα, όλες στιλπνά, απαλά, καλοχτενισμένα μαλλιά αυτό το μπλέξιμο δεν θα είχε θέση στη ζωή μας. Όμως δεν έχουμε.
«Η ντουλάπα μου είναι άδεια!»
Ναι, μπορεί να είναι γεμάτη, όμως είναι γεμάτη με ρούχα που:
α) έχουν 3-9 χρόνια να φορεθούν
β) έχουν 3-9 χρόνια να σας μπουν
γ) έχουν 3-9 τρύπες ή μόνιμους λεκέδες
δ) όλα τα παραπάνω
Ένας πιστός σύντροφος μας αποχαιρετά
Είναι η στιγμή που ακούς ένα «κρακ» και το μοναδικό σου κλάμερ σπάει. Κρίμα. Κι ήταν τόσο βολικό.
Το μονάκριβο λαστιχάκι
Κάποτε αγόρασες είκοσι. Τώρα όμως έχεις μόνο ένα και θα δώσεις και τη ζωή σου αν χρειαστεί για να το κρατήσεις.
Τρίχες κατσαρές (παντού)
Οι τρίχες μας είναι κομμάτι του εαυτού μας και τους χρωστάμε τη γοητεία μας. Όμως καμιά φορά, γίνονται πολύ αντιπαθητικές -όπως εδώ:
Καμιά φορά δεν είμαστε και τόσο σαγηνευτικές
Συνήθως οι γυναίκες είμαστε αιθέριες και τρισχαριτωμένες. Καμιά φορά όμως σπάει ο διάβολος το ποδάρι του (που λέει και ο λαός) και αντί για ξανθές πριγκίπισσες γινόμαστε ιδρωμένα κτήνη. Όλα είναι για τον άνθρωπο.
Όταν φτερνίζεσαι ή βήχεις και έχεις περίοδο:
Ελευθερία σημαίνει να βγάζεις το σουτιέν μόλις μπεις σπίτι
Κάποτε οι έννοιες «σουτιέν» και «ελευθερία» έμπαιναν στην ίδια πρόταση με τη λέξη «κάψιμο». Τώρα που ο φεμινισμός κέρδισε τις μάχες του, ελευθερία σημαίνει να βγάζεις το σουτιέν σου μόλις πατήσεις το πόδι σου στο σπίτι.
Οι γυναικείες τσάντες είναι μαύρες τρύπες
Νομίζεις ότι ξέρεις πού είναι το κάθε τι, μέχρι να χρειαστεί να ψάξεις τα κλειδιά σου ή το πορτοφόλι σου ή το κινητό σου. Μετά τη μητρότητα δε, η τσάντα σου γίνεται μια μίνι βαλίτσα που χωράει την περιουσία σου, την περιουσία του μωρού σου και γενικά ό,τι χρειάζεται κάποιος αν αποφασίσει να εξαφανιστεί και να μην αφήσει ίχνη πίσω του.
