Τους το υπενθυμίζουμε διαρκώς, καμιά φορά τα καλοπιάνουμε, τις περισσότερες γκρινιάζουμε, σπανιότερα τα απειλούμε και τα τιμωρούμε, ενώ πάντα καταλήγουμε να κάνουμε εμείς το μάζεμα αντί για εκείνα. Σας θυμίζει κάτι;
Το μάζεμα όχι μόνο των παιχνιδιών, αλλά και των βιβλίων και των ρούχων τους, είναι δουλειές που δίνουν στα παιδιά την ευκαιρία να συμμετέχουν στην καθαριότητα του σπιτιού. Αν το ρούχο δεν μπει στη θέση του μέσα στην ντουλάπα, τότε δεν θα παραμείνει καθαρό για να φορεθεί. Αν τα τουβλάκια δεν μπουν στο μπαούλο, τότε θα σκορπιστούν μέσα στον χώρο και θα είναι δυσάρεστο να παίζει κανείς μέσα σ’ ένα ακατάστατο δωμάτιο. Αν όλα τα βιβλία βρίσκονται πάνω στο γραφείο, τότε θα είναι δύσκολο να ζωγραφίσουν ή να κάνουν τις υπόλοιπες εργασίες τους. Πρέπει να λέμε τις προθέσεις μας στα παιδιά και να μένουμε σταθεροί: αν οι δουλειές δεν έχουν τελειώσει, τότε δεν μπορεί να γίνει η επόμενη δραστηριότητα τους. Ακολουθούν 7 χρήσιμοι τρόποι επίλυσης τέτοιων καθημερινών προβλημάτων.
Όχι στις απειλές
Απειλές του τύπου «αν δεν μαζέψεις τα παιχνίδια σου, θα τα δώσουμε σε άλλα παιδάκια / θα τα πάρει ο παλιατζής», καλό είναι να αποφεύγονται. Μόνο θυμό και στενοχώρια προκαλούν.
Δύο μέτρα, δύο σταθμά
Οι γονείς δίνουν το καλό παράδειγμα. Πώς μπορεί μια μαμά να απαιτεί από τα παιδιά της να μαζεύουν τα παιχνίδια τους, όταν η ίδια γεμίζει το σαλόνι με χαρτιά του γραφείου της; Πώς μπορεί να απαιτήσει ο μπαμπάς από τα παιδιά του να κάνουν δουλειές, όταν παραπονιέται ότι δουλεύει σκληρά όλη τη μέρα και άρα εξαιρείται από τις δουλειές του σπιτιού; Αρχικά τα παιδιά βλέπουν την κίνηση της μαμάς και του μπαμπά και αυτήν μιμούνται!
Ενεργούμε θετικά
Ακόμη κι αν το μάζεμα των παιχνιδιών δεν γίνεται με τάξη, πρέπει να επιβραβεύουμε την όποια προσπάθεια του παιδιού και να το εκτιμούμε θετικά. Για παράδειγμα, η μια κόρη μου ζητούσε τη βοήθειά μου για να μαζέψει τα πράγματα της με σκοπό να αποφύγει να κάνει η ίδια τη δουλειά. Ώσπου μια μέρα σκέφτηκα και της είπα: «σου έχω εμπιστοσύνη και είμαι σίγουρη ότι μπορείς να το καταφέρεις!». Δεν ξεχνώ, ωστόσο, να δώσω σαφείς οδηγίες για το πού πάνε τα παιχνίδια όταν μαζεύονται. Την υποστηρίζω με κάθε τρόπο.
Δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο
Δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να μαζευτούν τα παιχνίδια γρήγορα, επομένως δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο στο παιδί. Δεν πιέζουμε να κάνουν τη δουλειά τους πιο γρήγορα, γιατί τότε δεν μπορούν να εστιάσουν ποιο παιχνίδι να μαζέψουν. Τα παιδιά αγχώνονται, γι’ αυτό πρέπει η μαμά να παραμένει ψύχραιμη και να βοηθά το παιδί, χωρίς όμως να μαζεύει όλα τα παιχνίδια μόνη της.
Κάθε παιχνίδι μπαίνει στο σπιτάκι του
Είχα προσέξει ότι τα δικά μου παιδιά δεν μπορούσαν να βάλουν στη θέση τους πάνω από 4 παιχνίδια τη φορά, κυρίως μέχρι τα 3 τους χρόνια. Γι’ αυτά, το μάζεμα των παιχνιδιών είναι μια κουραστική δουλειά, απολύτως αδιάφορη και βαρετή. Για να μην γίνει αγγαρεία, εξηγούμε γιατί πρέπει να μαζεύουμε τα παιχνίδια και πού τα βάζουμε ώστε να ξεκουραστούν κι αυτά.
Πώς μαζεύουμε τα παιχνίδια
Πολλά παιχνίδια σκόρπια και διαφορετικά αποτρέπουν το παιδί να συγκεντρωθεί σε ένα συγκεκριμένο, πόσω μάλλον να τα μαζέψει όλα μαζί στο τέλος. Γι’ αυτό οργανώνουμε τον χώρο του παιχνιδιού, δημιουργώντας γωνιές παιχνιδιού, όπως η πολυθρόνα του διαβάσματος, η κουζίνα, το σχολείο. Χρήσιμο είναι να βάζουμε τα μικρά αντικείμενα σε μπαούλα, εύκολα να χρησιμοποιηθούν κι από τα παιδιά, και να φέρουν αυτοκόλλητα με το όνομα του συγκεκριμένου παιχνιδιού.
Μην ασχοληθείτε με το ποιος μαζεύει
Στην περίπτωση των αδελφιών, αφήστε τα παιδιά να αποφασίσουν πώς θα μαζέψουν, πώς θα μοιράσουν μεταξύ τους την ευθύνη, ώστε να είναι ο χώρος του παιχνιδιού τους καθαρός. Αν πέσετε στην παγίδα και ασχοληθείτε με το ποιος απ’ όλους κάνει τη δουλειά, τότε καλλιεργείτε τον ανταγωνισμό, αφού υπονοείτε ότι κάποιος είναι ο «κακός» και το μάζεμα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
B..................................................................................................................
