Όλοι οι άνθρωποι έχουν μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα. Όλες οι μαμάδες κουβαλάνε κούραση, νεύρα, αγωνίες... Πώς καταφέρνουν, όμως, κάποιες να είναι μονίμως με ένα χαμόγελο στα χείλη, παρά τους τεράστιους μαύρους κύκλους τους; Πώς παραμένουν αισιόδοξες, παρά το μόνιμο βουητό από το κλάμα του μωρού τους στα αυτιά τους. Και... πώς μπορεί μία μαμά που νιώθει να έχει χάσει το χαμόγελο από τα χείλη της -όποια κι αν είναι η αιτία- να μοιραστεί λίγη από τη «λάμψη» τους, να γεμίσει από αυτήν και να την μοιράσει απλόχερα μετά στα παιδιά της; Δοκιμάζοντας, ίσως, να κόψει τις παρακάτω κακές συνήθειες:
Να προσπαθεί να είναι τέλεια
Να πασχίζει, δηλαδή, και να είναι άριστη στη δουλειά της, και η καλύτερη νοικοκυρά, και η πιο τρυφερή σύντροφος και -φυσικά- η καλύτερη μαμά του κόσμου, που δεν κάνει ποτέ τίποτα λάθος. Απλά αδύνατο.
Να συγκρίνει τον εαυτό της με άλλες μαμάδες
...που μπορεί να έχουν καλύτερο σώμα, να ντύνονται με περισσότερο στιλ, να είναι πιο ανέμελες και χαμογελαστές και να νιώθει υποδεέστερη. Η μαμά αυτή χρειάζεται να αγαπήσει λίγο παραπάνω τον εαυτό της.
Να έχει υπερβολικές προσδοκίες από τον άντρα της και τα παιδιά της
Γιατί ο άντρας της δεν την βοηθά με τις δουλειές του σπιτιού; Και γιατί τα παιδιά δεν είναι οι καλύτεροι μαθητές στην τάξη; Πολύ απλά, γιατί κανείς δεν είναι τέλειος... όμως την οικογένειά μας, την αγαπάμε όπως κι αν είναι.
Να μη συγχωρεί
Όχι μόνο τους άλλους -επειδή δεν είναι τέλειοι- αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό, κάθε φορά που κάνει κάποιο λάθος, με αποτέλεσμα να γίνεται ακόμα πιο δυστυχισμένη.
Να παραμελεί τον εαυτό της
Είναι απαραίτητο μια μαμά να φροντίζει τον εαυτό της, για να νιώθει καλύτερα και αυτό να το εισπράττουν και τα παιδιά της.
Να προσπαθεί να αλλάξει τον άντρα της και τα παιδιά της
Με τον τρόπο αυτό, μια μαμά μπορεί να κάνει και τους γύρω της δυστυχισμένους, γιατί νιώθουν ότι δεν είναι αρκετά καλοί για εκείνη.
Να μην αναλαμβάνει την ευθύνη της ευτυχίας της
Δεν φταίει ούτε ο άντρας της, ούτε τα παιδιά της για το γεγονός ότι ξυπνά κάθε πρωί με νεύρα. Είναι στο χέρι της κάθε μαμάς να αλλάξει όλα αυτά που την στεναχωρούν και τη θυμώνουν!
Να μη βάζει όριο στις αντοχές της
Όχι, δεν είναι δυνατόν να είναι 12 τα μεσάνυχτα και η μαμά ακόμα να σιδερώνει...
Να μην «ζει» τις στιγμές
Και δεν είναι δυνατόν το παιδί να χοροπηδάει γεμάτο χαρά και ανεμελιά στο κρεβάτι και η μαμά να γκρινιάζει ότι μόλις το έστρωσε! Δεν πειράζει: Το παιδί είναι χαρούμενο και δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από αυτό. Το κρεβάτι ΜΠΟΡΕΙ να μείνει άστρωτο μια μέρα.
Να μην σκέφτεται, πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι...
Μια βόλτα σε ένα νοσοκομείο Παίδων είναι αρκετή για να εκτιμήσει κανείς όσα έχει, να συνειδητοποιήσει ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα στον κόσμο και να πάρει παράδειγμα από τους γονείς-ήρωες που περνούν μέρες ατελείωτες εκεί μέσα και παρ'όλα αυτά καταφέρνουν να χαμογελούν για χάρη... των παιδιών τους!
