Σε άρθρο του, με τίτλο «οι σεξουαλικοί κίνδυνοι του ξύλου» ο Tom Johnson, συγκεντρώνει όλους τους επιστημονικά τεκμηριωμένους λόγους για τους οποίους το να χτυπάτε το παιδί σας στα οπίσθια είναι μία όχι μόνο απρεπής, αλλά και επικίνδυνη μέθοδος πειθαρχίας. Βάσει των σχετικών μελετών ο ίδιος καταλήγει στα εξής συμπεράσματα:
Τα οπίσθια αποτελούν ερωτογενή ζώνη
Όπως τα γυναικεία στήθη, έτσι και τα οπίσθια αποτελούν σεξουαλικό ή ερωτογενές μέρος της ανθρώπινης ανατομίας, ακόμα κι αν δεν είναι κατεξοχήν γενετήσια όργανα. Αυτός είναι και ο λόγος που το να ξεγυμνώνει κανείς τα οπίσθιά του σε δημόσιο χώρο θεωρείται προσβολή της δημόσιας αιδούς και διώκεται ποινικά –όπως, άλλωστε, και το να αγγίξει ένας ενήλικας τα οπίσθια κάποιου άλλου παρά τη θέληση του δεύτερου. Η σεξουαλική φύση των οπισθίων δεν εξηγείται μόνο από την κοντινή τους θέση στα γεννητικά όργανα, αλλά και από την υψηλή συγκέντρωσή τους σε νευρικές απολήξεις, οι οποίες οδηγούν άμεσα στα σεξουαλικά νευρικά κέντρα του εγκεφάλου. Έτσι, τα οπίσθια αποτελούν βασικό «αποστολέα» σεξουαλικών σημάτων.
Τα παιδιά είναι σεξουαλικά όντα
Η σεξουαλικότητα των οπισθίων είναι χαρακτηριστική όχι μόνο στους ενήλικες αλλά και στα παιδιά. Παρόλο που τα ίδια είναι σεξουαλικά ανώριμα και χωρίς ενεργές σεξουαλικές ορμές, τα παιδιά αποτελούν από τη γέννησή τους ολοκληρωμένα σεξουαλικά όντα που είναι ικανά να βιώσουν την ερωτική αίσθηση. Η ύπαρξη των παιδόφιλων αποδεικνύει ότι τα παιδιά γίνονται στόχοι των σεξουαλικών τους προθέσεων. Όσο κι αν θέλουμε να φανταζόμαστε την παιδικότητα ως αθώα, έναν κόσμο χωρίς καμία σεξουαλική επιρροή, είναι επικίνδυνο να πιστεύουμε ότι τα παιδιά δεν έχουν ερωτογενείς ζώνες που αξίζουν την προσοχή και τον σεβασμό μας.
Το χτύπημα στα οπίσθια αποτελεί σεξουαλική κακοποίηση
Καθώς τα παιδιά είναι σεξουαλικά όντα και τα οπίσθια αποτελούν σεξουαλική περιοχή του σώματος, θα πρέπει κανείς να αναλογιστεί πόσο σωστό είναι να χτυπά τα παιδιά εκεί. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι το να χαϊδεύει κάποιος τα οπίσθια των παιδιών αποτελεί σεξουαλική παράβαση, ακόμα κι αν το παιδί δεν το εισπράττει ως τέτοια. Σεξουαλική παράβαση είναι, εξάλλου, και το να αγγίζει ή να χτυπά κανείς τα οπίσθια ενός ενήλικα. Δεν θα έπρεπε, λοιπόν, να ισχύει το ίδιο και με το χτύπημα των παιδιών στο συγκεκριμένο μέρος; Γιατί, όμως, δεν ισχύει;
Ο λόγος είναι ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού αδυνατεί ή δεν είναι πρόθυμο να πιστέψει ότι μία τόσο παλιά και συνηθισμένη πρακτική μπορεί να είναι με οποιονδήποτε τρόπο άσεμνη. Εξάλλου, ποιος δεν έχει δεχτεί μερικές ξυλιές στον ποπό του ως παιδί; Και μάλιστα, από τα πιο αγαπημένα του οικογενειακά πρόσωπα, όπως οι γονείς ή οι παππούδες;
Κι όμως, η προστασία του παιδιού από οποιαδήποτε μορφή σεξουαλική βίας αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση των γονιών. Όπως η αρχή αυτή εφαρμόζεται στους ενήλικες, με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να εφαρμόζεται και στα παιδιά –αν όχι περισσότερο στα παιδιά, τα οποία δεν μπορούν να υπερασπιστούν μόνα τους τον εαυτό τους. Το να χτυπά κανείς τα παιδιά στα οπίσθια μπορεί να αποτελεί παράδοση στις οικογένειες, όμως οποιαδήποτε παράδοση που αδικαιολόγητα αγνοεί το άθικτο των παιδιών θα πρέπει να διακόπτεται.
Χτύπημα στα οπίσθια και ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη
Ακόμα κι αν το άτομο που χτυπά το παιδί στα οπίσθια δεν έχει κανένα σεξουαλικό κίνητρο, οι ξυλιές εκεί μπορεί να επηρεάσουν τη φυσιολογική σεξουαλική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού. Ακριβώς επειδή τα οπίσθια βρίσκονται τόσο κοντά στα γεννητικά όργανα και συνδέονται με τόσες σεξουαλικές νευρικές απολήξεις, το να τα χτυπά κανείς μπορεί να ενεργοποιήσει ισχυρές, αν και ακούσιες, αισθήσεις σεξουαλικής απόλαυσης. Αυτό μπορεί να ισχύει ακόμα και για τα πολύ μικρά παιδιά, ανεξάρτητα από το αν το χτύπημα είναι έντονο και επίπονο ή όχι.
Αυτού του είδους η σεξουαλική διέγερση, η οποία υπονομεύει κάθε σκοπό πειθαρχίας και που οι περισσότεροι άνθρωποι θα συμφωνήσουν ότι είναι απρεπής για παιδιά, μπορεί να οδηγήσει το παιδί ασυνείδητα να συνδέσει την σεξουαλικότητά του με το ξύλο. Και αυτό μπορεί να του προκαλέσει προβλήματα αργότερα στη ζωή του.
Αντίστροφα, το παιδί μπορεί μεγαλώνοντας να καταπιέσει τόσο πολύ τα αισθήματα απόλαυσης στη σεξουαλικότητά του που να δυσκολευτεί τρομερά να αναπτύξει υγιείς ερωτικές σχέσεις. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι ειδικοί που πιστεύουν ότι η σύγχυση απόλαυσης και πόνου στο μυαλό του παιδιού, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μετέπειτα σαδομαζοχιστικές τάσεις. Για την ακρίβεια, οι επιστήμονες λένε ότι παρόλο που το υπόβαθρο των σαδομαζοχιστών ανά τον κόσμο μπορεί να διαφέρει σημαντικά, όλοι έχουν ένα κοινό παιδικό βίωμα: Το ξύλο και δη στα οπίσθια.
Πράγματι, οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο στο παιδί σας επειδή του δώσατε μερικές ξυλιές στον ποπό μπορεί να είναι μικρές. Το γεγονός και μόνο ότι υπάρχουν, όμως, θα πρέπει να είναι αρκετό προκειμένου να σας πείσει να εγκαταλείψετε οριστικά τη συγκεκριμένη πρακτική πειθαρχίας.
Πηγή: nospank.net
