Έχω ένα 4χρονο κοριτσάκι και επειδή δεν δουλεύω, είμαστε μαζί όλη μέρα, δεν έχουμε χωρίσει ποτέ. Το Σεπτέμβρη ετοιμαζόμαστε, για πρώτη φορά, να πάμε προ νήπιο και όλο αυτό μου φαίνεται δύσκολο να το διαχειριστώ! Δεν ξέρω, αν θα μπορέσει να προσαρμοστεί χωρίς εμένα ή μαζί με άλλα παιδιά. Όμως μου φαίνεται και μένα δύσκολο, θα μπορέσω άραγε να προσαρμοστώ σε αυτό; Κάθε μέρα σκέφτομαι μήπως πέσει και χτυπήσει, αν θα κάνει εύκολα φιλίες, αν θα παίζει με τα αλλά παιδιά, χίλια θα περνάνε από το μυαλό μου και δεν ξέρω, πώς να βοηθηθώ! Πάντα, όταν απομακρύνεται από μένα, φοβάμαι ότι θα πάθει κάτι και όλο αυτό μου κάνει κακό. Χρειάζομαι τη γνώμη σας, σας παρακαλώ.
Αρχικά να σημειωθεί ότι η δική σας αγωνία για το αν θα είναι καλά το παιδί μακρυά σας είναι το πρώτο εμπόδιο για την ήπια μετάβαση στο προνήπιο. Με αυτή την στάση σας δείχνετε έλλειψη εμπιστοσύνης στην ίδια την οποία θα την αισθανθεί και θα φοβάται να είναι κάπου χωρίς εσάς. Υπάρχει μια αρχή: δεν μπορείτε να τα ελέγξετε όλα. Αν αυτό δεν το δεχτείτε θα δυσκολευτείτε τόσο εσείς όσο και το παιδί σας. Αν δημιουργείτε σχέση εξάρτησης θα είναι οδυνηρή η απομάκρυνση αν όμως δημιουργείτε σχέση εμπιστοσύνης θα είναι ομαλή. Αποφασίσετε να αφήσετε τον έλεγχο για να μπορέσει η κόρη σας να νιώσει ότι την εμπιστεύεστε. Μην της μεταφέρετε την αγωνία σας αλλά επιτρέψτε της να φύγει από εσάς χωρίς αγωνία και ενοχές. Δείξτε εμπιστοσύνη.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.
.jpg)
