Πεθερόπληκτες γυναίκες, ψύχραιμες μαμάδες αγοριών, αλλά και ενήλικοι άντρες κάπως… μαλθακοί, επιβεβαιώνουν την κοινή αίσθηση. Ναι, απ’ ό,τι φαίνεται, καμιά φορά οι μαμάδες με αγόρια τείνουν να γίνονται υπερπροστατευτικές, ασφυκτικά δοτικές και –ενίοτε- χειριστικές, μεγαλώνοντας άντρες που, όπως λέει ο σοφός λαός, "δεν ξεκολλούν ποτέ απ' το φουστάνι τους!".
Τι ΔΕΝ τον κάνει μαμάκια
Πριν απ’ όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε: τα φιλιά, τα χάδια, οι αγκαλιές και η φροντίδα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ενοχοποιηθούν. Επ’ ουδενί δεν πρέπει να φτάνει κανείς στο άλλο άκρο, αυτό των αναχρονιστικών παιδαγωγικών απόψεων που θέλουν τα αγόρια να μην βιώνουν καν την παιδικότητά τους, προκειμένου να γίνουν «άντρες».
Η λογική της «σκληραγώγησης» είναι ξεπερασμένη και ανούσια. Δώστε όλη σας την αγάπη στα αγόρια σας χωρίς δεύτερη σκέψη. Σκεφτείτε όμως: μήπως πέφτετε στην παγίδα της υπερπροστασίας; Μήπως η, υπέρ το δέον, φροντίδα σας, αναθρέφει ένα παιδί –ένα γιο, εν προκειμένω, εξαρτημένο;
Τα σημάδια που δείχνουν ότι ίσως μεγαλώνετε ένα αγόρι εξαρτημένο απο 'σας
Δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνος του
Μήπως ο γιος σας έχει μπει στην εφηβεία, αλλά φωνάζει "Μαμά" 354 φορές ανά ημέρα; Αν ο γιος σας έχει φτάσει 16 χρονών, αλλά σας χρειάζεται για να φτιάξει την βαλίτσα του για τις διακοπές ή για να φτιάξει ένα τοστ ή για να βρει τι θα φορέσει στο πάρτι του φίλου του, τότε ίσως μεγαλώνετε έναν άντρα που θα νιώθει (και θα είναι) ανίκανος να βράσει ένα αυγό –έναν άντρα, που θα ταλαιπωρεί την μέλλουσα σύντροφό του με τα «δεν μπορώ» και τα «δεν ξέρω» του.
Του συμπεριφέρεστε σαν να είναι ο διάδοχος του θρόνου
Όλες οι μαμάδες θέλουν να ικανοποιούν τις ανάγκες των παιδιών τους πριν καν εκφραστούν –και είναι απόλυτα λογικό. Αν όμως, σπεύδετε, να του βάλετε ένα μαξιλαράκι στα πόδια, για να κάθεται πιο αναπαυτικά όσο παίζει στον υπολογιστή ή αν ξυπνάτε στις 3.00 το χάραμα για να του ετοιμάσετε ένα σνακ για την βραδινή του λιγουρίτσα, τότε κάτι μάλλον πάει στραβά...
Χαίρει ειδικών προνομίων, σε σχέση με την κόρη σας
Υπάρχουν μαμάδες που έχουν και αγόρι και κορίτσι και, παρασυρμένες από στερεότυπα άλλων δεκαετιών, λειτουργούν ξεκάθαρα υπέρ των αγοριών. Το κορίτσι πρέπει να στρώσει το κρεβάτι του, ενώ ο γιος όχι/ η κόρη σας πρέπει να μάθει να μαγειρεύει και να σας βοηθά, ενώ ο γιος σας όχι/ το κορίτσι πρέπει να είναι ευγενικό και γλυκομίλητο, ενώ το αγόρι... «αγόρι είναι, ε, θα πει και μια κουβέντα παραπάνω». Τέτοιου είδους πρακτικές, αναθρέφουν άντρες που, την ίδια στιγμή, υποτιμούν τις γυναίκες και εξαρτώνται απ’ αυτές.
Είστε η ομορφότερη, η εξυπνότερη, η πιο δυνατή στα μάτια του
…κι ας έχει μπει στην εφηβεία. Μην μας παρεξηγήσετε: είναι απόλυτα φυσικό τα παιδιά να θεωρούν τους γονείς τους Θεούς επί γης. Δεν (πρέπει να) έχει αυτή η οπτική ημερομηνία λήξης; Αν παρά το ότι ο γιος σας μεγάλωσε, θεωρεί ότι είστε το ομορφότερο, το πιο διασκεδαστικό και ικανό πλάσμα που εμφανίστηκε ποτέ σ’ αυτή τη γη, τότε μάλλον το πρότυπό σας είναι γι’ αυτόν βραχνάς, απ' τον οποίο θα δυσκολευτεί να απαλλαχτεί μεγαλώνοντας.
Οι φόβοι σας για την ασφάλειά του είναι υπερβολικοί
Eννοείται πως το κύριο μέλημά σας πρέπει να είναι η ασφάλεια του παιδιού σας -από την κυκλοφοριακή του αγωγή και την προστασία του από επικίνδυνους ανθρώπους, μέχρι τις παρέες και τα αθλήματα στα οποία συμμετέχει. Μήπως, όμως, οι ημέρες σας κυλούν κάπως έτσι: "Μην τρέχεις, γιατί θα ιδρώσεις"/ "Μην πηδήξεις από 'κει, θα σπάσεις το κεφάλι σου"/ "Δεν υπάρχει περίπτωση να πας μονοήμερη με το σχολείο, αν δεν είμαι κι εγώ!"; Αν η πρώτη και η τελευταία λέξη που του λέτε καθημερινά είναι "Μη!", τότε ίσως λειουργείτε ευνουχιστικά.
