«Αγαπημένη μου κόρη,
Το «είσαι ο αγαπημένος μου άνθρωπος σε ολόκληρο τον κόσμο» είναι κάτι που δεν θα ακούς πια από εμένα. Όχι μόνο γιατί είναι άδικο προς τον μπαμπά, αλλά και γιατί δεν θα είναι και πολύ σωστό για την μικρή σου αδερφούλα, όταν θα γεννηθεί και θα μάθει να μιλάει. Προς το παρόν, πάντως, μου είναι δύσκολο να μην το σκέφτομαι διαρκώς.
Εσύ, εσύ, εσύ. Είσαι αυτή που έκανε την καρδιά μου να εκραγεί. Εσύ με έμαθες τι σημαίνει να αγαπάς κάποιον τόσο άγρια, ανεξέλεγκτα, απεριόριστα και άνευ όρων. Εσύ άλλαξες τα πάντα. Εσύ με έκανες μαμά.
Και παρόλο που δεν θα είσαι πια το μοναδικό μου παιδί, ή το μοναδικό μου κορίτσι, θα είναι πάντα το πρώτο μου.
Είσαι η πρώτη που με έκανε να ξεχάσω τον εαυτό μου. Είσαι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίον είπα «Σ'αγαπώ» περισσότερες από 10 φορές μέσα σε μία μέρα. Είσαι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίον έβαλα θερμόμετρο, σκούπισα τη μύτη και που έκανε εμετό, αλλά δεν είχα το κουράγιο να τον καθαρίσω εντελώς και σχεδόν κοιμήθηκα πάνω σε αυτόν.
Μαζί σου έκανα τα πρώτα μου λάθη ως μαμά, όπως το να σε αφήσω να μου πέσεις από το κρεβάτι στο πάτωμα. Πού να φανταστώ ότι μπορούσες να στριφογυρίσεις; Ευχαριστώ που δεν χτύπησες και που δεν μου κρατάς κακία γι'αυτό.
Το μωρό μας έρχεται σύντομα και παρόλο που δεν θα είσαι πια το μοναχοπαίδι μου, θα είσαι, όπως φαίνεται, πάντα το μοναδικό μου παιδί που θα ξέρει τι σημαίνει να έχεις την απερίσπαστη προσοχή μου. Γιατί, πώς θα σταματήσω ποτέ να σε σκέφτομαι;
Η συνειδητοποίηση αυτή μου δημιουργεί ενοχές, όμως από την άλλη, η αδερφή σου θα έχει κάποια πλεονεκτήματα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα βαρεθεί ή ότι θα μείνει μόνη της ποτέ για πολύ –όχι όταν θα έχει εσένα και το απεριόριστο τραγουδιστικό σου ρεπερτόριο, τις χορευτικές σου φιγούρες, τα κοστούμια και τα μαγικά σου κόλπα. Ανυπομονώ να την κοιτάζω να σε κοιτάζει.
Εσύ. Εσύ ήσουν το πρώτο μου, το πρώτο μου νεογέννητο, το πρώτο μου νήπιο, το πρώτο μου παιδί που πήγε σχολείο –και είσαι αυτή που συνεχίζει να με εκπλήσσει κάθε μέρα. Είσαι ο ατρόμητος εξερευνητής που με τραβά από το χέρι στο μέλλον. Είσαι σε κάθε μου σκέψη και όνειρο, και σε κάθε ευχή που κάνω όταν πέφτει ένα αστέρι.
Έτσι, όταν θα νιώθεις απογοητευμένη επειδή θα θηλάζω την αδερφή σου αντί να παίζουμε μαζί με τις κούκλες σου, ή επειδή μπορεί να χρησιμοποιώ αυστηρές λέξεις με εσένα, αλλά όχι με εκείνη (που θα είναι απλά ένα μωρό), ή επειδή δεν θα μπορώ να σταματώ να λέω πόσο γλυκούλα είναι (στη μανούλα αρέσουν τα μωράκια, όπως σε εσένα αρέσουν τα κουταβάκια), θα ξέρω ότι θα έχω παραπάνω από αρκετή αγάπη και για τις δυο σας, χάρη στον τεράστιο χώρο που εσύ άνοιξες στην καρδιά μου.
Εσύ, εσύ, εσύ. Εσύ θα είσαι πάντα το πρώτο μου.»
