Ερώτηση:
Η κόρη μου, 14 χρόνων, έχει ανάρμοστη συμπεριφορά προς εμάς και τους παππούδες της (αντιμιλά, μιλάει άσχημα, βρίζει εμένα «ηλίθια», ειρωνεύεται). Ενώ της έχω κάνει σύσταση επανειλημμένες φορές, πότε με συζήτηση, πότε με "κήρυγμα", πότε με τιμωρία (του τύπου σου παίρνω το κινητό) κλπ, το γεγονός επαναλαμβάνεται, με αποτέλεσμα εχθές έπειτα από διαμαρτυρία των γονιών μου για την συμπεριφορά της, να μην κρατήσω τα νεύρα μου και να την χτυπήσω. Ταυτόχρονα ουρλιάζοντας της έλεγα ότι αν καταφέρνεις με το τρόπο σου να γίνεσαι αντιπαθητική στην οικογένεια σου τότε πώς θα σε δεχτούν οι γύρω σου, ότι εγώ που προσπαθώ να σε μεγαλώσω με τον καλύτερο τρόπο και χωρίς να σου λείπει τίποτα , που δεν σε αφήνω ούτε να καταλάβεις αν έχω ή όχι λεφτά για να σου προσφέρω όσα ζητάς, που δεν με έχεις ακούσει ποτέ να συμπεριφέρομαι έτσι στους γονείς μου κ.λ.π. δεν δέχομαι οι άλλοι να με αποδοκιμάζουν λέγοντάς μου πώς σε μεγάλωσα έτσι και δεν έχεις τρόπους. Η κατάσταση ξέφυγε τελείως από τον έλεγχό μου, την έβαλα τιμωρία στο δωμάτιό της να μην βγει γιατί δεν θέλω να την βλέπω στα μάτια μου και άλλα τέτοια βαριά λόγια. Έπειτα από ώρα και αφού ηρέμησαν κάπως τα πνεύματα πήγα κοντά της να της μιλήσω και να προσπαθήσω να την πιέσω να μου πει τι είναι αυτό που την ενοχλεί και μας φέρεται έτσι και γιατί, ενώ το έχουμε πει τόσες φορές, δεν διορθώνεται και φτάσαμε σ' συτή την κατάσταση. Εκείνη κλαίγοντας με έδιωχνε λέγοντας ότι θέλει να διαβάσει και ότι δεν έχει κάτι να μου πει. Την άφησα και ύστερα από λίγη ώρα ξαναπήγα κοντά της ζητώντας συγνώμη για το πώς της φέρθηκα, αλλά λέγοντας ότι αυτή ήταν που με ανάγκασε να το κάνω. Είμαι σε απόγνωση και πάρα πολύ στεναχωρημένη. Δεν θέλω το παιδί μου να με φοβάται και να με απορρίψει. Πείτε μου τι να κάνω. Πώς να ζητήσω συγγνώμη γι αυτό που έκανα, αλλά χωρίς αυτό να γυρίσει και εις βάρος μου; Ευχαριστώ.Απάντηση:
Γράφετε: “Την άφησα και ύστερα από λίγη ώρα ξαναπήγα κοντά της ζητώντας συγνώμη για το πώς της φέρθηκα, αλλά λέγοντας ότι αυτή ήταν που με ανάγκασε να το κάνω.”
Να ξεκαθαριστεί ότι κανείς δεν σας αναγκάζει να κάνετε κάτι. Εσείς η ίδια το επιλέγετε. Η ανεπάρκεια στο να ελέγξετε τον θυμό σας είναι δικό σας ζήτημα και όχι της κόρης σας. Προφανώς βιώσατε σαν προσωπική σας αποτυχία το ότι η κόρη σας απευθύνθηκε στους συγγενείς σας ανάγωγα. Χάνετε όμως το δάσος για το δέντρο. Δίνετε σημασία στο τι θα πει η οικογένεια σας πριν σας απασχολήσει το τι συμβαίνει και μιλάει με αυτό τον τρόπο η κόρη σας.
Η κόρη σας είναι θυμωμένη και κάτι προσπαθεί να σας επικοινωνήσει. Σας ακυρώνει γιατί προφανώς νιώθει ότι κάποια πράγματα δεν γίνονται επαρκώς ή καταλλήλως. Φαίνεται να χρειάζεται να μιλήσετε σε έναν παιδοψυχολόγο διότι ενδεχομένως υπάρχουν ζητήματα που χρίζουν προσοχής και η διαχείριση σας θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμείτε. Απευθυνθείτε σε ειδικό.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.gr.
