Ερώτηση:
O μεγάλος μου γιος μου (9 ετών), μου ζητάει επίμονα να πάει για Σαββατοκύριακο στο σπίτι του φίλου του και βαφτισιμιού μου (10 ετών). Δεν θα είχα αντίρρηση σε άλλη περίπτωση -άλλωστε δεν τον μεγαλώνω σε γυάλα- όμως επειδή τον φίλο του τον φιλοξενώ κάποιες φορές στο σπίτι, βλέπω τι γίνεται. Έπειτα από κάποιες ώρες παρουσιάζει μια επιθετικότητα (και δεν είμαι καθόλου υπερβολική μαμά). Μάλιστα παλαιότερα υπήρχε και σωματική βία. Στην οικογένεια των κουμπάρων μου υπάρχει και δεύτερο παιδί, μικρότερο, που εξαιτίας κάποιας νοητικής στέρησης -πάσχει από κάποιο σύνδρομο- εκδηλώνει κι αυτό έντονες και επιθετικές συμπεριφορές. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η -κατά τη γνώμη μου- απαράδεκτη συμπεριφορά του κουμπάρου μου και πατέρα τους: Ξύλο, φωνές ή χαλαρότητα και ατιμωρησία έως αναρχία. Τι να κάνω; Να τον αφήσω να πάει για να πάρει ένα καλό μάθημα, μια εμπειρία (να τα βγάλει πέρα μόνος του σε δύσκολες καταστάσεις) ή να τον κρατήσω και να μην του το επιτρέψω;Απάντηση:
Φρόνιμο θα ήταν να εξηγήσετε στον γιο σας ότι δεν επιθυμείτε να βρίσκετε σε ένα περιβάλλον όπου μπορεί να διαδραματιστεί ένα βίαιο συμβάν. Η διάδραση μέσα στην οικογένεια του φίλου του γίνεται εκρηκτική και αφιλόξενη ψυχικά και για αυτό τον λόγο δεν θα μπορείτε να του επιτρέψετε να πάει. Η λογική σας “ να τον αφήσω να πάρει ένα καλό μάθημα” είναι λανθασμένη. Καλείστε να προστατέψετε τον γιο σας από βίαιες και ταρακτικές συνθήκες. Η ζωή ούτως ή άλλως θα τον φέρει αντιμέτωπο με συνθήκες για τις οποίες δεν θα μπορείτε να κάνετε κάτι. Προστατέψτε το παιδί σας από βίαια περιβάλλοντα και δώστε του καλή αίσθηση για τον εαυτό του καθώς και τρόπο σκέψης που να μπορεί να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.
Κάντε τη δική σας ερώτηση στους ειδικούς του Mama365.
