Οι περισσότεροι γονείς έχουν αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα για μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα. Ίσως άρχισε κάποια στιγμή όταν ήταν μικρό και δεν αισθανόταν καλά, οπότε εσείς θεωρήσατε ότι ήταν πιο εύκολο για όλους να κοιμηθεί μαζί σας. Ή όπως πολύ σωστά αναφέρετε, δεν τον μάθατε να κοιμάται στο κρεβάτι του όταν έπρεπε. Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο και είναι δύσκολο να αλλάξετε μια κακή συνήθεια που έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας του παιδιού. Γι' αυτό, σίγουροι ότι το κάνετε για καλό του παιδιού σας, αντιμετωπίστε το πρόβλημα τώρα.
1. Σιγουρευτείτε ότι δεν συμβαίνει κάτι στην οικογένεια που του δημιουργεί ανασφάλεια και άγχος. Τα παιδιά λαμβάνουν πολύ έντονα τα μηνύματα από το περιβάλλον τους και αντιδρούν σε αυτά.
2. Εξηγήστε του ότι τώρα πια είναι μεγάλο παιδί και σίγουρα μπορεί να τα καταφέρει να κοιμηθεί μόνος του στο κρεβάτι του. Στην αρχή καθίστε δίπλα του μέχρι να τον πάρει ο ύπνος αλλά μην ξαπλώνετε μαζί του. Τις επόμενες ημέρες μείνετε λίγο μαζί του και μετά καληνυχτίστε τον και φύγετε από το δωμάτιο πριν ακόμα κοιμηθεί, αφήνοντας ένα μικρό φωτάκι αναμμένο.
3. Ακολουθήστε μία ρουτίνα πριν από τον ύπνο που θα τον κάνει να χαλαρώσει και να ηρεμήσει. Το μπάνιο, το διάβασμα ενός βιβλίου, η απαλή μουσική προετοιμάζουν το παιδί για ένα ήσυχο ύπνο.
4. Σκεφτείτε ότι όταν το παιδί κοιμάται μαζί σας, στο τέλος κανείς δεν κοιμάται καλά. Επίσης αυτό καθιστά απαγορευτικές τις ιδιωτικές στιγμές των γονιών.
5. Το σημαντικό είναι να καταλάβετε ότι βοηθώντας το παιδάκι σας να κοιμάται μόνο του, το ωθείτε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να μην αισθάνεται έρμαιο των φόβων του. Όταν καταφέρει με τη βοήθειά σας, χωρίς φωνές και κλάματα να ξεπεράσει το φόβο του, θα κοιμάται καλύτερα και θα αισθανθεί ότι άρχισε να μεγαλώνει. Μην ξεχάσετε, όταν αρχίσει να κοιμάται μόνο του χωρίς προβλήματα, να του πείτε πόσο υπερήφανοι είστε γι' αυτό και πόσο σημαντικό είναι αυτό που κατάφερε. Θυμηθείτε ότι τώρα βάζετε τις βάσεις ώστε να υπάρχουν λιγότερα προβλήματα στο μέλλον.
Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που κοιμούνται με τους γονείς είναι «κολλημένα» σε αυτούς, υποφέρουν πιο πολύ από το άγχος του αποχωρισμού για μεγαλύτερο διάστημα και δεν αποκτούν εύκολα αυτοπεποίθηση.
H Βίκυ Λαγκαδιανού είναι Παιδοψυχολόγος M.Sc.,P.M.Sc., Σύμβουλος Οικογενειακής Θεραπείας Ευρωκλινικής Παίδων
