Η δυσλεξία και γενικά οι μαθησιακές δυσκολίες είναι κάτι πολύ διαδεδομένο στην εποχή μας. Φυσικά υπήρχαν πάντα, όμως τώρα με τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις μπορούν όχι να διαγνωσθούν αλλά και να βοηθηθούν τα παιδιά αυτά από τους ειδικούς.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πόσο μειονεκτικά αισθάνεται ένα παιδί με αυτά τα προβλήματα. Πολλές φορές κουράζεται, χάνει την υπομονή του, απογοητεύεται. Ίσως και οι γονείς αισθάνονται το ίδιο. Όμως εδώ είναι που πρέπει γονείς και δάσκαλοι να βοηθήσουν το παιδί, γιατί ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Ειδικά οι γονείς πρέπει να βοηθήσουν το παιδί να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να πιστέψει στον εαυτό του.
1) Μιλήστε με το παιδί ανοιχτά για το συγκεκριμένο πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Εξηγήστε του μαζί με τον ειδικό τι συμβαίνει με απλά λόγια. Μην βάζετε μια «ταμπέλα» και μετά το αφήνετε να τα βγάλει πέρα μόνο του. Από την άλλη, όμως, δεν πρέπει να το μετατρέψετε στο μεγάλο θέμα στο σπίτι για το οποίο μιλάει όλη η οικογένεια συνεχώς.
2) Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν φταίει εκείνο γι’ αυτό που συμβαίνει. Χρειάζεται ίσως να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια για πολλά πράγματα. Τονίστε του ότι πολλοί έξυπνοι άνθρωποι στο κόσμο, όπως ο Αϊνστάιν, είχαν μαθησιακές δυσκολίες, αλλά τα κατάφεραν μια χαρά. Χρειάζεται θέληση, υπομονή και προσπάθεια.
3) Η αυτοπεποίθηση του παιδιού πρέπει να χτίζεται μέσα στο περιβάλλον του. Δείξτε του ότι πιστεύετε σ’ αυτό και τις ικανότητές του. Βρείτε κάτι το οποίο το παιδί κάνει καλά και τονίστε το. Μπορεί να κολυμπάει καταπληκτικά, να ζωγραφίζει υπέροχα ή να μαγειρεύει. Κάντε το να νιώσει καλά για κάτι που καταφέρνει και αφήστε το να χαρεί με την επιτυχία του.
4) Μην θυμώνετε και μην τιμωρείτε το παιδί όταν κάνει λάθος. Αντίθετα, επαινέστε το για την καλή συμπεριφορά και προσπάθειά του. Το παιδί κάνει έναν αγώνα δύσκολο και θέλει την κατανόηση και βοήθειά σας.
5) Αφήστε το παιδί γενικά στην καθημερινή του ζωή να παίρνει πρωτοβουλίες, να αποφασίζει και να επιλέγει. Βοηθήστε το να μην παίρνει παθητική στάση στη ζωή και να μην χρησιμοποιεί τη μαθησιακή δυσκολία σαν δικαιολογία για να μην κάνει τίποτα. Εξηγήστε του ότι δεν το βάζουμε κάτω και πάντα προσπαθούμε. Μας χρειάζεται στο πλευρό του με πολλή αγάπη και όχι σαν κριτές. Ενθαρρύνετέ το να πάρει πρωτοβουλία να πλησιάσει εκείνο τα άλλα παιδιά Βοηθήστε το να οργανώσει μια συγκέντρωση, να καλέσει τους φίλους του κ.λπ. Έτσι θα αρχίσει να νιώθει καλύτερα για τον εαυτό του και θα πιστέψει στις δυνάμεις του.
Η Βίκυ Λαγκαδιανού είναι Παιδοψυχολόγος M.Sc.,P.M.Sc., Σύμβουλος Οικογενειακής Θεραπείας Ευρωκλινικής Παίδων
