Πού βοηθά η κατασκήνωση;
Όλοι όσοι έχουν δοκιμάσει την κατασκήνωση την θεωρούν μια ξεχωριστή εμπειρία, γιατί δίνει την ευκαιρία σε κάθε παιδί να βρεθεί στη φύση, να δημιουργήσει νέες φιλίες, να λειτουργήσει συντροφικά μέσα στην ομάδα, να στηριχτεί στον εαυτό του, να εκτιμήσει τις δυνάμεις του και τις αντοχές του. Όλα αυτά, φαντάζομαι, μπορούν να προσφέρουν χαρά και επιβεβαίωση στα παιδιά που σκέφτονται θετικά την κατασκήνωση. Ωραία όλα αυτά, αλλά τι γίνεται με τα παιδιά που αντιδρούν; Διαβάστε το χιουμοριστικό χρονικό της προσαρμογής ενός παιδιού που πήγε χωρίς τη θέληση του κατασκήνωση μέσα από τις κάρτες που έστελνε στους γονείς του, εμπνευσμένο από το βιβλίο «Ορειβάτης για κλάματα», του Τ. Ουίλσον.
Κάρτα 1: Αγαπητοί μαμά και μπαμπά, είμαι στην κατασκήνωση. Μισή ώρα είμαι εδώ πέρα και δεν μ' αρέσει καθόλου. Ούτε τόσο δα! Περνάω στα αλήθεια απαίσια. Γιατί δεν έρχεστε να με πάρετε;
Κάρτα 2: Αγαπητοί μαμά και μπαμπά, ίσως αυτή είναι η τελευταία κάρτα που παίρνετε από μένα, γιατί σήμερα θα πάμε για καταρρίχηση. Είναι πολύ επικίνδυνο. Μπορεί να σκοτωθώ. Αν όμως είχατε έρθει να με πάρετε χθες, θα είχατε ακόμη το μονάκριβο παιδάκι σας ζωντανό.
Κάρτα 3: Αγαπητοί μαμά και μπαμπά, έκανα καταρρίχηση και βρέθηκα σε θανάσιμο κίνδυνο. Αλλά κατάφερα να επιζήσω... στο τσακ, βέβαια.
Κάρτα 4: Αγαπητοί μαμά και μπαμπά, χθες βράδυ το διασκεδάσαμε με την ομάδα μου. Είμαστε οι τίγρεις και νομίζω γίναμε φίλοι.
Κάρτα 5: Αγαπητοί μαμά και μπαμπά, μαντέψτε τι έγινε! Κερδίσαμε τον αγώνα του χαμένου θησαυρού, γιατί εγώ βρήκα τι έπρεπε να κάνουμε. Ακούστε κι άλλο θαύμα. Τελικά μου αρέσει εδώ. Περνάω καλά! Για να μην σας πω ότι εύχομαι να μην έπρεπε να γυρίσουμε σπίτι μας αύριο!
Προετοιμάστε το παιδί
Αν σκέφτεστε λοιπόν να στείλετε το παιδάκι σας κατασκήνωση απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις για να βιώσει θετικά αυτή την εμπειρία:
- Αρκετή συζήτηση με το παιδί, ώστε να ενημερωθεί λεπτομερώς για τις δραστηριότητές του και το πρόγραμμά του.
- Εφοδιάστε το με εύκολο, άνετο και τον απαραίτητο ρουχισμό.
- Διαβεβαιώστε το ότι θα το επισκέπτεστε σύμφωνα με το πρόγραμμα των επισκέψεων της κατασκήνωσης.
- Θα ήταν θετικό για το παιδί να πάει με την ομάδα των φίλων του από το σχολείο του.
- Θυμίστε του ότι θα έχει κάποιες υποχρεώσεις που θα πρέπει να κάνει καθημερινά, γιατί θα είναι μόνο του, επομένως θα πρέπει να εξυπηρετεί τον εαυτό του, να φροντίζει την υγιεινή του, να φορά καπέλο για να μην πάθει ηλίαση, να πίνει πολύ νερό, να διατηρεί καθαρό τον χώρο του ύπνου του.
- Επικοινωνήστε με τα άτομα της κατασκήνωσης για να δείτε αν μπορείτε να τα εμπιστευτείτε και να νιώσετε κι εσείς ασφάλεια.
Σε ποια ηλικία μπορεί να πάει κατασκήνωση το παιδί;
Τα κριτήρια λειτουργούν κατά περίπτωση και πάντα ανάλογα πώς έχει μεγαλώσει το κάθε παιδί. Αναμφίβολα κάθε γονέας ξέρει κατά πόσο είναι εκείνο έτοιμο να πάει. Η δική μου αίσθηση είναι ότι το παιδί θα πρέπει να έχει πάει δημοτικό σχολείο, να έχει περάσει την ηλικία των 7 χρονών, ώστε να έχει κατανοήσει την έννοια της ομάδας και να μπορεί να αυτονομείται. Είναι προτιμότερο στο ξεκίνημά του, να κρύψουμε την ανησυχία μας και το άγχος μας, δείχνοντας σίγουροι ότι το παιδί θα προσαρμοστεί. Όταν όμως το παιδί συνεχίζει να αντιδρά πάνω από μια εβδομάδα, τότε ίσως είναι σκόπιμο να το πάρετε και να δοκιμάσετε ξανά την επόμενη χρονιά.
Τι μπορεί να σκέφτονται τα παιδιά για την κατασκήνωση;
Όταν ρώτησα τις κόρες μου τι σκέφτονται για την κατασκήνωση, μου είπαν:
...η κατασκήνωση είναι ένας δρόμος με χαλίκι. Πάνω σ' αυτό το δρόμο υπάρχει ένα κτήριο μακρουλό σαν σκουλήκι, αλλά κόκκινο που μέσα του έχει σκηνές. Πίσω από αυτό το κτήριο υπάρχουν γήπεδα με δραστηριότητες. Το πρωί τρωμε όλοι μαζί πρωινό και μετά πάμε για αναρρίχηση, κωπηλασία, πεζοπορία, παίζουμε και κρυμμένο θησαυρό. Υπάρχει κι ένα πούλμαν στο πάρκινγκ για να μας πηγαίνει εκδρομές. Το βράδυ κοιμόμαστε όλοι μαζί. Θα είναι πολύ σκοτεινά; Δεν θα υπάρχει κάποιο φωτάκι; Μπορώ να πάρω το αγαπημένο πάνινο σκυλάκι μαζί μου; αυτά είπε η Μ.
...η κατασκήνωση είναι σαν μια πολυκατοικία με σκηνές ύπνου. Από εκεί πάνω κατεβαίνουμε με σχοινιά. Φοβάμαι βέβαια μην γκρεμοτσακιστούμε. Κάπου θα υπάρχει μια τραπεζαρία για το φαγητό, όχι σαν το φαγητό της γιαγιάς μου. Όλοι μαζί κάνουμε διάφορα πράγματα όπως στίβο, βόλτα στο βουνό. Υπάρχει αλήθεια μπάνιο για να πλενόμαστε; Θα κάνουμε κάθε μέρα λούσιμο; Μπορεί να κολλήσουμε και ψείρες; Υπάρχουν και μέλισσες; Μην μου πεις ότι θα μας κυνηγούν κι οι μέλισσες; αυτά είπε η Α.
Άσε μαμά, σκεφτόμαστε να πάμε καλύτερα του χρόνου, δεν θέλουμε να είμαστε ακόμη μακριά σου!, μου είπαν στο τέλος κι οι δύο κόρες μου και συνέχισαν το παιχνίδι τους!
Καλή επιτυχία λοιπόν στους υπόλοιπους γονείς, μια που εμείς φέτος δεν είμαστε ακόμη έτοιμες! Θα ήθελα όμως να μου πείτε και τις ιστορίες των δικών σας παιδιών, μήπως και αλλάξουμε γνώμη.
