Έρευνα των Πανεπιστημίων του Pittsburgh και του Michigan ανακάλυψε ότι σε 13χρονα παιδιά των οποίων οι γονείς χρησιμοποιούν σκληρές λεκτικές επιπλήξεις, τείνουν να αυξάνονται τα προβλήματα συμπεριφοράς του ενώ τα παιδιά βιώνουν συμπτώματα κατάθλιψης.
Σύμφωνα με τη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε σε παιδιά ηλικίας 13- 14 ετών σε περίπου 1.000 οικογένειες, εκ των οποίων σχεδόν οι μισές παραδέχτηκαν ότι κατέφευγαν στη λεκτική βία για λόγους πειθαρχίας, όσο πιο συχνά τα παιδιά δέχονταν το έντονο «κατσάδιασμα» των γονιών τους, τόσο περισσότερο εμφάνιζαν ψυχολογικά και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς στη συνέχεια της εφηβείας (αδιαφορία στο σχολείο, καταφυγή στα ψέματα, κλοπές, εκρήξεις θυμού, συμπλοκές με άλλα παιδιά κλπ).
Συγκεκριμένα, οι γονείς που φωνάζουν στα παιδιά τους, προκαλούν σε αυτά παρόμοια προβλήματα με αυτά της άσκησης βίας, αυξάνοντας τις πιθανότητες κατάθλιψης και επιθετικής συμπεριφοράς.
Ακόμα και μία, κατά τα άλλα, καλή και θερμή σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών, δεν τα προστατεύει από τις επιπτώσεις που έχει το να τους φωνάζουν και να τους βάζουν ταμπέλες, όπως «τεμπέλης», «χαζός» κ.α.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην ιστοσελίδα του περιοδικού Child Development.
Ενώ η άσκηση βίας (ακόμα και οι ξυλιές στον πισινό) έχει γίνει ταμπού σε αρκετές κοινωνίες, οι φωνές παραμένουν κάτι «φυσιολογικό» στο πλαίσιο της διαπαιδαγώγησης. Οι γονείς πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τα παιδιά τους να τους ακούσουν ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο.
«Οι φωνές δεν μπορούν να μειώσουν ή να διορθώσουν προβλήματα συμπεριφοράς. Αντιθέτως, κάνουν τα πράγματα χειρότερα», επισημαίνει ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ, βοηθός καθηγητή εκπαίδευσης και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh και ένας από τους συγγραφείς της έρευνας. «Οι γονείς που θέλουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, θα ήταν καλύτερο να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ισότιμο επίπεδο και να εξηγήσουν το σκεπτικό τους και τις ανησυχίες τους» πρόσθεσε.
«Αισθάνεσαι πολύ πιο υπεύθυνος για τη συμπεριφορά σου όταν διορθώνεσαι από κάποιον που σέβεσαι», επισημαίνει ο Timothy Verduin, κλινικός βοηθός καθηγητή Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής στο Κέντρο Μελέτης του Παιδιού στο NYU Langone Medical Center στη Νέα Υόρκη.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ως λεκτική βία μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε ψυχολογική πίεση με θυμωμένα ή προσβλητικά λόγια προκειμένου το παιδί να νιώσει συναισθηματικά πληγωμένο, σε μια προσπάθεια να διορθωθεί ή να ελεγχθεί η συμπεριφορά του, μεταξύ των οποιων οι δυνατές φωνές, οι βλαστήμιες, οι κατάρες, καθώς και οι ταμπέλες.
