Τι λένε οι εκπαιδευτικοί
Οποιαδήποτε δασκάλα παιδικού σταθμού κι αν ρωτήσετε, θα σας πει ότι δεν πειράζει καθόλου όταν ένα αγόρι προτιμά να παίζει με κορίτσια. Για την ακρίβεια, είναι αρκετά σύνηθες, καθώς πολλά είναι τα αγόρια που προτιμούν τα παιχνίδια «φαντασίας» που παίζουν συχνά τα κορίτσια, π.χ. νεράϊδες, οικογένεια, γιατροί, αλλά συχνά καταπιέζονται από τα υπόλοιπα αγόρια, προκειμένου να παίξουν με πιο «αγορίστικα» παιχνίδια, π.χ. αυτοκινητάκια ή σούπερ-ήρωες. Καμία από τις παραπάνω επιλογές δεν προσδιορίζει τις επιλογές ενός αγοριού στο μέλλον, όπως τουλάχιστον βλέπουν οι εκπαιδευτικοί που παρακολουθούν, μέσα στο σχολικό περιβάλλον, τα ίδια αγόρια καθώς αυτά μεγαλώνουν.
Εξάλλου, το παιχνίδι των αγοριών είναι κατά κανόνα πιο «άγριο» και αυτό μπορεί να μην αρέσει σε ένα συνεσταλμένο, ευαίσθητο αγόρι. Ένα αγόρι, λοιπόν, μπορεί κάλλιστα να παίζει με δεινόσαυρους, πειρατές, υπερ-ήρωες, αλλά να θέλει να συμμετέχει και σε ένα φανταστικό τσάι-πάρτυ που θα τον καλέσουν τα κορίτσια. Και αυτό είναι περισσότερο θετικό, παρά αρνητικό, γιατί έτσι το παιδί έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει πολλά διαφορετικά ενδιαφέροντα, να έχει πολύ περισσότερες εικόνες και εμπειρίες, να μάθει να συναναστρέφεται εξίσου καλά και τα δύο φύλα και τελικά να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του.
Τι λένε οι ψυχολόγοι
Οι δε ψυχολόγοι ξεκαθαρίζουν αρχικά την κατάσταση λέγοντας ότι όταν ένα μικρό αγόρι προτιμά να παίζει με κοριτσίστικα ή με κοριτσίστικα παιχνίδια, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει κάτι για την σεξουαλικότητά του, π.χ. ότι θα γίνει ομοφυλόφιλο. Τα παιδιά περνούν μέσα από διάφορα αναπτυξιακά στάδια και δεν είναι καθόλου ασύνηθες για τα αγόρια να πειραματίζονται και να δείχνουν ενδιαφέρον τόσο σε αγορίστικα όσο και σε κοριτσίστικα παιχνίδια.
Πιο συγκεκριμένα, περί την ηλικία των 3 ετών, τα περισσότερα παιδιά αρχίζουν να εκδηλώνουν ενδιαφέρον για δραστηριότητες και συμπεριφορές που τυπικά σχετίζονται με το φύλο τους, ενώ στα 5-6 χρόνια έχουν πλέον ξεκάθαρη την τυπική συμπεριφορά των αγοριών και των κοριτσιών –αρχίζουν, δηλαδή, να συνειδητοποιούν ξεκάθαρα το φύλο τους. Ωστόσο, ορισμένα παιδιά αναπτύσσονται διαφορετικά και δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον προς το άλλο φύλο, π.χ. ένα αγόρι 7 ετών μπορεί να παίζει με κούκλες, ακόμα και να ντύνεται σαν πριγκίπισσα. Αντίθετα, ένα 6χρονο κορίτσι μπορεί να προτιμά να παίζει ποδόσφαιρο και να φορά στολές υπερήρωα.
Πρόσφατη έρευνα, μάλιστα, έδειξε ότι το 20% των αγοριών έχουν «κοριτσίστικο» μυαλό και, αντίστοιχα, 20% των κοριτσιών έχουν «αγοριστικό» μυαλό. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι πολλά αγόρια βρίσκουν το «αγορίστικο» παιχνίδι υπερβολικά σκληρό ή ανταγωνιστικό και όχι αρκετά λεκτικό. Προτιμούν, λοιπόν, το παιχνίδι με τα κορίτσια γιατί περιλαμβάνει περισσότερη φαντασία και είναι πιο συνεργατικό.
Αυτό, ωστόσο, λένε οι ειδικοί, δεν σημαίνει ότι τα ίδια αγόρια δεν θα στραφούν κάποια μέρα προς το ποδόσφαιρο. Μπορεί απλά να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ενταχθούν στον πιο «άγριο» κόσμο των αγοριών. Τονίζουν δε ότι η συμπεριφορά αυτή ενός παιδιού που προτιμά το παιχνίδι με άτομα του αντίθετου φύλου έχει να κάνει με το ταμπεραμέντο του και όχι με την σεξουαλικότητά του.
Συμβουλεύουν, λοιπόν, τους γονείς να επιτρέπουν στο παιδί τους να συναναστρέφεται παιδιά με τα οποία παίζει καλύτερα και διασκεδάζει περισσότερο, είτε αυτά είναι αγόρια είτε κορίτσια. Τα παιδιά του παιδικού σταθμού έχουν πολλά ακόμα χρόνια μπροστά τους -τουλάχιστον μέχρι να μπουν για τα καλά στην εφηβεία- ώσπου να αποφασίσουν αν, τελικά, προτιμούν την παρέα του ίδιου ή του αντίθετου φύλου και σε περισσότερα, πέρα από το φιλικό, επίπεδα. Επιπλέον, οι γονείς, λένε οι ειδικοί, θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα ασφαλές περιβάλλον παιχνιδιού για το παιδί τους (στο οποίο δεν θα κινδυνεύει από κοροϊδίες επειδή παίζει με παιχνίδια του αντίθετου φύλου), ενώ το σπουδαιότερο είναι να του θυμίζουν πάντα ότι οι επιλογές του είναι αποδεκτές, και ότι δεν θα πάψουν ποτέ να το στηρίζουν και να το αγαπούν.