Φτιάχνουμε κι άλλες αναμνήσεις με τα παιδιά
Οι αναμνήσεις που χτίζουμε με τα παιδιά δεν γίνονται αντιληπτές όσο είναι μικρά, όμως, τους ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η κατάνυξη, η παρουσία μας στην εκκλησία, ακόμα και η μυρωδιά των κεριών είναι χαρακτηριστικά των ημερών του Πάσχα που δεν έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Εξάλλου πρόκειται για τη μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή της ορθοδοξίας που πρεσβεύει την αγάπη, τη θυσία και την αλληλεγγύη.
Είναι ένας τρόπος να γνωρίσουν τις ρίζες τους
Τα έθιμα των ημερών και η σημασία της Μεγάλης Παρασκευής και του Μεγάλου Σαββάτου είναι ένας τρόπος τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τις ρίζες μας. Το Πάσχα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία και το παρελθόν μας ως λαός και γι’ αυτό η επαφή των παιδιών με τις παραδόσεις είναι τόσο σημαντική. Το αίσθημα της συνέχειας τούς παρέχει ασφάλεια και τα κάνει να νιώθουν ένα με το παρελθόν.
Έρχονται σε επαφή με την έννοια της θυσίας και της αγάπης
Το Πάσχα είναι ο καλύτερος τρόπος να τους μιλήσουμε για την έννοια της θυσίας, της αγάπης και της αλληλεγγύης, μεταδίδοντάς τους δηλαδή το πιο σημαντικό μήνυμα των ημερών. Τα γεγονότα και τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας και η συμμετοχή μας στον Επιτάφιο και την Ανάσταση είναι η κατάλληλη ευκαιρία να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν ποια είναι τα πιο ουσιαστικά μηνύματα του χριστιανισμού- κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε με την ίδια ευκολία την υπόλοιπη χρονιά.
Αντλούν γνώσεις και εμπειρία
Η θρησκεία και οι παραδόσεις αποτελούν μέρος όχι μόνο της θρησκείας αλλά κυρίως της κουλτούρας μας. Η ιστορία μας είναι αυτή που προσδιορίζει το παρελθόν, διαμορφώνει το παρόν μας και καθορίζει το μέλλον. Συμμετέχοντας σ’ αυτές τις παραδόσεις, που μένουν αναλλοίωτες τόσα χρόνια, τόσο εμείς όσο και τα παιδιά αποτελούμε μέρος της ίδιας της ιστορίας και βάζουμε και εμείς το… λιθαράκι μας ώστε να συνεχίσουν να διαιωνίζονται έτσι ώστε και τα παιδιά μας, όταν πλέον μεγαλώσουν, να τις ζουν με τα δικά τους παιδιά.
Γίνονται μέρος μιας ομάδας
Συμμετέχοντας στην προετοιμασία των παραδόσεων με την υπόλοιπη οικογένεια τα παιδιά γίνονται μέρος μιας ομάδας. Μέσα από τις δραστηριότητες που «επιβάλλουν» τα ήθη και τα έθιμα, αναπτύσσουν τη συλλογικότητα και το ομαδικό πνεύμα και μάλιστα όχι σε μια ομάδα συνομηλίκων τους αλλά σε μια ομάδα που αποτελείται από τους ενήλικες γονείς τους και τους υπόλοιπους συγγενείς. Μαθαίνουν να βοηθούν, να σέβονται και να τηρούν συγκεκριμένα εθιμοτυπικά. Αυτό είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα «μαθήματα» των ημερών.
