«Θα ήθελα να εξομολογηθώ κάτι, το οποίο για μένα έχει εξαιρετική σημασία. Ξέρετε τι πιστεύω ότι θα ήταν πολύ ωραίο; Ένας κόσμος που οι άντρες δεν θα έπαιρναν ''βραβείο'' επειδή βοηθούν στο μεγάλωμα των παιδιών. Θα ήταν υπέροχο να ζούμε σε ένα κόσμο, που οι μπαμπάδες φροντίζουν τα παιδιά τους και αυτό δεν θεωρείται εξαιρετικό.
Καταλαβαίνω ότι η κοινωνία μας ακόμα προσπαθεί να βρει μια ισορροπία μεταξύ των δύο φύλων. Ακόμα παλεύουμε για τα εργασιακά δικαιώματα των γυναικών, γιατί κάποιες επιλέγουν την καριέρα τους, αντί για το παιδί. Αν το δούμε παραδοσιακά, οι άντρες ήταν πάντα οι κουβαλητές του σπιτιού, ενώ οι γυναίκες ήταν αυτές που το φρόντιζαν. Άρα οι μπαμπάδες δεν συμμετείχαν στην φροντίδα των παιδιών. Επομένως, το ότι οι μπαμπάδες ασχολούνται με τα παιδιά τους, παραμένει κάτι ''καινούριο'' για πολλούς.
Με τον σύζυγό μου έχουμε έναν ευτυχισμένο γάμο, αλλά για να τα βγάλουμε πέρα μοιραζόμαστε τα γονεϊκά μας καθήκοντα από τις 6 το πρωί μέχρι τις 5.30 το απόγευμα. Τα σαββατοκύριακα τα περνάμε οικογενειακά, όμως, τις καθημερινές πρέπει να μοιράσουμε τις δουλειές μας.
Προσωπικά, αναλαμβάνω τη πρωινή βάρδια: φτιάχνω πρωινό, μεσημεριανό, ετοιμάζω τα παιδιά για το σχολείο και τα πηγαίνω στο σχολείο. Γυρίζω με τα δίδυμα στο σπίτι, τα φροντίζω και τους διαβάζω ιστορίες.
Ο σύζυγός μου αναλαμβάνει γύρω στις 12.30. Παίζει μαζί τους, τα διαβάζει, τα πηγαινοφέρνει σε φίλους. Ξέρει τα πάντα όσον αφορά το διάβασμά τους, ταΐζει τα μωρά, αλλάζει πάνες, τακτοποιεί το σπίτι και μαγειρεύει.
Και παρόλο που εκτιμώ όσα κάνει, δεν θεωρώ ότι κάνει κάτι εξαιρετικό. Κάνει απλώς το καθήκον του ως γονιός.
Πολλοί σοκάρονται με τον τρόπο που λειτουργούμε ως οικογένεια. Μου λένε συνήθως,''Πρέπει να είναι πολύ ωραίο να έχεις έναν άντρα να σε βοηθάει''. Ωστόσο, αυτό που δεν φαίνεται να καταλαβαίνει κανείς, είναι ότι δεν αποφάσισα μόνη μου να αποκτήσω 6 παιδιά. Συμμετείχε και ο άντρας μου σε αυτό, οπότε είναι φυσιολογικό να με βοηθάει για να μπορώ να δουλεύω.
Αυτό που ο άντρας μου κατανοεί, είναι ότι είμαι καλή μητέρα εξαιτίας της δουλειάς μου. Δεν συμβαίνει με όλες τις μητέρες, αλλά τουλάχιστον για εμένα ισχύει. Το καταλαβαίνει, λοιπόν και με βοηθάει να κυνηγήσω την καριέρα μου.
Αλλά όταν προσέχει τα παιδιά για να μπορώ να κλειστώ στο δωμάτιο και να δουλέψω, δεν το βλέπει σαν babysitting. Όταν βγαίνω με τις φίλες μου, δεν κάνει babysitting. Όταν μαγειρεύει, τακτοποιεί τους λογαριασμούς ή κρατάει το μωρό για να κοιμηθώ δεν ''βοηθάει'', απλά είναι γονιός.
Αυτοί που βοηθούν είναι οι φίλοι, οι νταντάδες και οι γιαγιάδες. Ο πατέρας απλά είναι γονιός.
Και ήρθε η ώρα να το ξεκαθαρίσουμε.»
Πηγή: mother.ly
