«Είμαι η Krechelle Carter, μητέρα 6 παιδιών. Το μεγαλύτερο είναι 6 ετών και το μικρότερο ενός. Κάθε μέρα είναι εξαντλητική και αποτελεί από μόνη της μία πρόκληση.
Αλλά το’ χω ξαναπεί στο παρελθόν και θα το ξαναπώ: η οργάνωση είναι το παν, το να μην πιέζεις τον εαυτό σου είναι εξίσου σημαντικό και το να επινοείς μικρά κόλπα που σε βοηθούν, είναι καταπληκτικό. Τα κάνω όλα αυτά.
Θέλετε να δείτε πώς είναι η δική μου Δευτέρα; Ας ξεκινήσουμε:
Η ώρα του πρωινού: Χρειάζομαι καφέ.
Έρχονται στο κρεβάτι μου ένα προς ένα όλα τα παιδιά. Ακούγεται αστείο τώρα αλλά πρέπει να τα βάλω εγώ να κάτσουν γιατί δεν χωράνε όλα άνετα.
Συνήθως μένουμε έτσι από τις 5 έως τις 6.30 το πρωί γιατί χρειάζομαι καφέ -μεγάλες ποσότητες καφέ- για να ξυπνήσω.
Έτσι, γλιτώνω την ακαταστασία που θα έκαναν στο σαλόνι και τα δωμάτιό τους αφού κάθονται μαζί μου, μιλάμε και βλέπουμε κινούμενα σχέδια.
Έχω τα ρούχα τους έτοιμα σε μια καρέκλα στο δωμάτιό μου- αυτά τα μικρά πράγματα κάνουν τη μέρα μου πιο εύκολη.
Και φυσικά, το αναπόφευκτο: πεινάνε. Και τα 6 παιδιά.
Πηγαίνουμε στην κουζίνα και τα παιδιά έρχονται ένα-ένα. Γίνονται όλα όσο το δυνατόν γρηγορότερα: δημητριακά, φρούτα, πλένω τα μπολάκια -όλα έτοιμα.
Και τώρα πρέπει να στρώσουμε τα κρεβάτια, να βουρτσίσουμε δόντια και να βάλουμε παπούτσια. Τα στέλνω δύο-δύο να τα κάνουν όλα αυτά, αλλιώς αποσπάται η προσοχή τους. Δεν τα αφήνω να τα κάνουν όλα μαζί -διαφορετικά, παπούτσια θα πετάγονταν από δω κι από κει και θα γινόταν πόλεμος με τις οδοντόκρεμες.
Τα παπούτσια θα έπρεπε να είναι στη θέση που τα άφησα χθες το βράδυ, αλλά φυσικά ποτέ δεν είναι. Κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα ελέγξω. Συμμαζεύουμε γρήγορα και βγαίνουμε απ’ το σπίτι. Είναι τόσο απλό.
Η ώρα του μεσημεριανού: 4 παιδιά
Τα αγόρια πάνε στο σχολείο, επομένως μένω με 4 παιδιά. Παίζουμε για λίγο έξω πριν το μεσημεριανό έτσι ώστε να κουραστούν και να πεινάσουν την ώρα που πρέπει.
Τα κορίτσια προτιμούν να τρώνε λίγο απ’ όλα κι έτσι κόβω διάφορα πράγματα που έχω στο ψυγείο και τα χωρίζω σε 4 πιάτα.
Είναι απλό. Το έκανα και τελείωσα. Τους αρέσει πολύ. Φρέσκα καρότα, ζαμπόν, μπουκίτσες με τυρί, αγγούρι, μπρόκολο-ό,τι έχω.
*Φωτογραφία: azureedge.net
Όσο για μένα: συνήθως εκείνη την ώρα φτιάχνω κάτι να πιω στο μπλέντερ και απολαμβάνω κάθε γουλιά όσο τα παιδιά μου τρώνε. Είναι πολύ ωραίο να έχεις τέτοιες στιγμές με τον εαυτό σου. Το μυστικό είναι να μην βιάζεστε συνέχεια να κάνετε την επόμενη δουλειά -έχω προσπαθήσει πολύ να το πετύχω αυτό μέσα στην κουραστική καθημερινότητά μου.
Απόγευμα: 6 παιδιά, περισσότερος καφές
Τα κορίτσια κοιμούνται ή ξεκουράζονται γιατί είναι εξαντλητικό να είσαι παιδί και να κάνεις όλη τη μέρα ακατάστατο το σπίτι! Έχουν κρίσεις υστερίας γιατί το μήλο της μιας αδερφής είναι κόκκινο και το άλλο πράσινο. Σ’ αυτό το σημείο νιώθω ότι έχω τελειώσει. Είμαι κουρασμένη.
Αλλά προσπαθώ να συνεχίσω: είναι η ώρα να πάρω τα παιδιά απ’ το σχολείο. Όταν γυρίσουμε σπίτι, είναι ώρα για ξεκούραση, για όλους.
Συνήθως, πεινάνε πάλι. Απλώς φτιάχνω τοστ με τυρί και τα ψήνω. Ξέρετε κανένα παιδί που να μην τρώει τοστ;
Απλά πράγματα όπως αυτό κάνουν τη διαφορά. Όλοι ησυχάζουν για λίγο. Δεν χρησιμοποιήσαμε καν πιάτα και επιτέλους κατάφερα να έχω δύο δευτερόλεπτα για τον εαυτό μου. Η σιωπή διαταράσσεται μόνο από τον ήχο που κάνουν τα παιδιά για να φάνε.
Κάθομαι και πίνω τον 22ο καφέ της μέρας.
Δείπνο: Η μαμά master chef
Περιμένω τον άντρα μου για να τα καταφέρω. Θα γυρίσει στο σπίτι σε περίπου 46 λεπτά.
Ίσως ο Ντέιβ θα μπορούσε να τα αναλάβει όλα και εγώ θα μπορούσα να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να διαβάσω το αγαπημένο μου βιβλίο ενώ πίνω τσάι. Απλώς αστειεύομαι... Θα πεινάει κι εκείνος, οπότε μάλλον θα του φτιάξω ένα τοστ στα γρήγορα ενώ περιμένει να ετοιμαστεί το φαγητό.
Ούτε εγώ όμως μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνη μου. Τουλάχιστον εκείνος θα προσέχει τα παιδιά και θα παίζει μαζί τους όσο μαγειρεύω κρέας με μπρόκολο και λαχανάκια Βρυξελλών.
Αφού φάνε, μάλλον θα περάσει αρκετή ώρα μέχρι να ξαναπεινάσουν. Αν και γενικά, πεινάνε πολύ...
Πηγή: mamamia.com.au
.jpg)
