«Στις μέρες μας, οι περισσότερες μαμάδες, δεν διστάζουμε να πούμε στις κόρες μας ότι μπορεί να γίνουν οτιδήποτε θελήσουν στη ζωή τους: αστροναύτες και μητέρες, αγοροκόριτσα ή «γατούλες». Αλλά σπάνια κάνουμε το ίδιο για τους γιους μας. Ενώ, δηλαδή, δίνουμε στις κόρες μας απεριόριστες επιλογές για τους ρόλους που μπορούν να αναλάβουν, διατηρούμε τον κόσμο στον οποίο μεγαλώνουν τα αγόρια μας αρκετά περιορισμένο –αυτό τουλάχιστον λένε οι κοινωνικοί επιστήμονες. Αποθαρρύνουμε τους γιους μας, από το να έχουν ενδιαφέροντα που θεωρούνται “κοριτσίστικα”. Τους λέμε να είναι πάντα σκληροί και δυνατοί ή -αντίστροφα- να μην είναι τόσο ζωηροί.
Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνία ισότητας, στην οποία όλοι θα μπορούν να ευημερούν, πρέπει να δώσουμε στους γιους μας περισσότερες επιλογές. Όπως λέει χαρακτηριστικά η Gloria Steinem, φεμινίστρια Αμερικανίδα δημοσιογράφος και ακτιβίστρια, “Χαίρομαι που έχουμε αρχίσει να μεγαλώνουμε τις κόρες μας σαν τους γιους μας, αλλά τα πράγματα δεν θα φτιάξουν αν δεν μεγαλώσουμε και τους γιους μας σαν τις κόρες μας.”
Αυτό που εννοεί είναι, ότι οι ρόλοι των γυναικών δεν θα μπορέσουν να διευρυνθούν, αν δεν γίνει το ίδιο και με τους ρόλους των ανδρών. Ο λόγος που πολλά αγόρια αποτυγχάνουν στο σχολείο ή στην καριέρα τους, είναι ότι δεν τα μεγαλώνουμε έτσι ώστε να πετύχουν στη νέα, “ροζ” οικονομία. Ικανότητες όπως η συνεργασία, η ενσυναίσθηση και η επιμέλεια, οι οποίες θεωρούνται συχνά θηλυπρεπείς, έχουν σήμερα μεγάλη αξία και οι δουλειές που απαιτούν τέτοια προσόντα είναι όλο και περισσότερες.
Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε όσοι μεγαλώνουμε αγόρι;
Να το αφήνουμε να κλάψει
Τα αγόρια κλαίνε όσο και τα κορίτσια όταν είναι μωρά. Γύρω στα 5, όμως, τα αγόρια λαμβάνουν το μήνυμα ότι ενώ ο θυμός είναι αποδεκτός, τα υπόλοιπα συναισθήματα που δείχνουν αδυναμία θα πρέπει να συγκαλύπτονται. Τα κορίτσια μας, δηλαδή, επιτρέπεται να είναι ανθρώπινα όντα, μα τα αγόρια μας μαθαίνουν να είναι ρομπότ. Μάθετε, λοιπόν, στον γιο σας, ότι έχει δικαίωμα σε όλα τα συναισθήματα. Ότι μπορεί να λέει: δεν είμαι θυμωμένος. Φοβάμαι. Νιώθω πληγωμένος. Χρειάζομαι βοήθεια.
Να του δίνουμε πρότυπα
Τα αγόρια ανταποκρίνονται περισσότερο στα πρότυπα από τα κορίτσια, λένε οι έρευνες. Έχει αποδειχτεί, ότι τα αγόρια που μεγαλώνουν σε οικογένειες χωρίς πατρικό πρότυπο, εμφανίζουν χειρότερη συμπεριφορά, ακαδημαϊκές επιδόσεις και εισοδήματα και αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι δεν βλέπουν κάποιον άντρα να αναλαμβάνει τις ευθύνες της ζωής. Έχει σημασία, λοιπόν, να συναναστρέφονται με καλούς άντρες. Αλλά έχει εξίσου μεγάλη σημασία να έχουν ισχυρά γυναικεία πρότυπα. Μιλήστε του για επιτεύγματα γυναικών που γνωρίζετε, για διάσημες αθλήτριες και άξιες πολιτικούς. Αγόρια που μεγαλώνουν από single μαμάδες, τείνουν να έχουν μεγάλο σεβασμό για εκείνες –τον ίδιο σεβασμό θα πρέπει τα αγόρια μας να έχουν για όλες τις γυναίκες.
Να το αφήνουμε να είναι ο εαυτός του
Όσο πιο προοδευτική κι αν θέλει να δείχνει η κοινωνία μας, τα παιδικά προϊόντα έχουν γίνει πιο “αγορίστικα” και πιο “κοριτσίστικα” από ό,τι ήταν 50 χρόνια πριν: ροζ πριγκίπισσες και μπλε φορτηγά, όχι μόνο στους διαδρόμους των καταστημάτων παιχνιδιών, αλλά και στα ποτήρια και στις οδοντόβουρτσες –τα παιδιά, έτσι, σχεδόν αναγκάζονται να επιλέξουν βάσει χρώματος. Οι νευροεπιστήμονες λένε, ότι τα παιδιά δεν γεννιούνται με αυτές τις προτιμήσεις. Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, το ροζ ήταν αγορίστικο χρώμα και το γαλάζιο κοριτσίστικο. Μελέτες δείχνουν, ότι τα μωρά δεν δείχνουν προτίμηση στα παιχνίδια. Αυτή εμφανίζεται περίπου όταν το παιδί αποκτά συνείδηση του φύλου του, μετά τα 2 χρόνια, οπότε και η κοινωνία αυξάνει τις απαιτήσεις της από αυτά. Μακροχρόνιες έρευνες, όμως, προειδοποιούν, ότι ο διαχωρισμός των παιχνιδιών έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην απόσταση των δύο φύλων σε ακαδημαϊκό επίπεδο, στην αντίληψη του χώρου και στις κοινωνικές τους δεξιότητες.
Για να πετύχουν τα παιδιά το μέγιστο των δυνατοτήτων τους, χρειάζεται να ακολουθούν τα ενδιαφέροντά τους, παραδοσιακά ή μη. Γι’αυτό αφήστε τα. Μην υποθέτετε, ότι όλα τα παιδιά θέλουν να κάνουν τα ίδια πράγματα, αλλά βεβαιωθείτε ότι δεν τα περιορίζετε. Προσφέρετέ τους “ανοιχτές” δραστηριότητες: παιχνίδια με τουβλάκια ή με πηλό, και ενθαρρύνετε τα αγόρια σας να δοκιμάσουν δραστηριότητες όπως ντύσιμο κούκλας ή μαθήματα καλλιτεχνικών, ακόμα κι αν τα ίδια δεν τις αποζητούν. Είναι κρίμα οι συσκευασίες των κουκλόσπιτων να δείχνουν μόνο κορίτσια απ’έξω, ενώ υπάρχουν πολλά αγόρια που τους αρέσει να παίζουν με αυτά. Μην ξεχνάτε: πιθανότατα μια μέρα ο γιος σας να χρειάζεται να ντύσει το μωρό του ή να ζωγραφίσει παρέα με την κόρη του. Πιστεύετε ότι οι δραστηριότητες αυτές θα τον υποτιμήσουν ως άντρα;
Να του μάθουμε να φροντίζει τον εαυτό του
Δεν είναι λίγες οι μαμάδες που επιβάλλουν στις κόρες τους να κάνουν δουλειές στο σπίτι, αλλά όχι στους γιους τους. Γιατί; Φροντίστε να μάθετε στον γιο σας να μαγειρεύει, να καθαρίζει και να φροντίζει τον εαυτό του. Να είναι, δηλαδή, εξίσου ικανός στο σπίτι, όπως περιμένετε να είναι ικανή μια μέρα η κόρη σας στη δουλειά.
Να του μάθουμε να φροντίζει τους άλλους
Οι γυναίκες συνεχίζουν σήμερα να φροντίζουν περισσότερο τους άλλους -τόσο τα παιδιά όσο και τους ηλικιωμένους- αλλά και το σπίτι, ακόμα κι αν δουλεύουν εξίσου πολλές ώρες με τους άνδρες. Ξέρετε, όμως, ποια είναι σήμερα τα πιο ταχέως αναπτυσσόμενα επαγγέλματα; Αυτά που έχουν να κάνουν με τη φροντίδα των άλλων. Μάθετε, λοιπόν, στον γιο σας να νοιάζεται.
Δείξτε του πώς να ισορροπεί την καριέρα με την οικογένεια και πώς οι γιοι και όχι μόνο οι κόρες οφείλουν να φροντίζουν τους γονείς τους όταν γεράσουν. Πάρτε τον μαζί σας στο νοσοκομείο, όταν θα χρειαστεί να επισκεφθείτε κάποιον συγγενή. Αναθέστε του την ευθύνη της φροντίδας του κατοικίδιου, ζητήστε του να βοηθά κατά καιρούς τα μικρότερα αδέρφια του.
Να μοιράζεστε τις δουλειές
Οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τις λέξεις. Αν η μαμά κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και ο μπαμπάς απλά αλλάζει καμιά λάμπα, αυτό δίνει ένα μάθημα στα παιδιά. Επιπλέον, έρευνα έχει δείξει ότι οι άντρες που μεγάλωσαν από μαμάδες, οι οποίες δούλεψαν έστω λίγο όσο εκείνοι ήταν έφηβοι, συνήθως παντρεύονται γυναίκες που δουλεύουν. Άλλη έρευνα έδειξε, ότι αγόρια, των οποίων οι μαμάδες δούλευαν γενικώς όταν ήταν μικρά, βοηθούν περισσότερο με τις δουλειές του σπιτιού και το μεγάλωμα των παιδιών ως ενήλικες. Γενικότερα, οι άντρες που μεγάλωσαν από εργαζόμενες μαμάδες, βλέπουν πολύ πιο ισότιμα τη σχέση των δύο φύλων.
Να ενθαρρύνετε τις φιλίες με κορίτσια
Μέχρι το τέλος του Νηπιαγωγείου τα παιδιά αρχίζουν τις διακρίσεις, ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια, και αυτό είναι κάτι που ενισχύει τα στερεότυπα. Τα παιδιά, όμως, που ενθαρρύνονται να παίζουν με φίλους του αντίθετου φύλου, σύμφωνα πάντα με έρευνες, μαθαίνουν καλύτερα να λύνουν προβλήματα και να επικοινωνούν. Φροντίζετε, λοιπόν, στα πάρτι και στα ραντεβού για παιχνίδι, να μην αποκλείετε παιδιά του αντίθετου φύλου, αλλά και να μην αναφέρεστε σε αυτά ως “αγόρια” και “κορίτσια”, αλλά ως παιδιά.
Να του μάθετε ότι το “όχι” σημαίνει “όχι”
Σημαντικό μάθημα περί σεβασμού: Απαιτήστε από το παιδί να ρωτά πριν αγγίξει το σώμα κάποιου άλλου. Και διδάξετε του τη δύναμη της λέξης “όχι” –σταματήστε, για παράδειγμα, να το γαργαλάτε ή να παλεύετε (για παιχνίδι) στο πάτωμα όταν το λέει.
Να μιλάτε όταν κάποιος συμπεριφέρεται άσχημα
Να επεμβαίνετε όταν κάποιος πέφτει θύμα κακής συμπεριφοράς και να δείξετε και στον γιο σας πώς να το κάνει, όταν θα υπάρξει ανάγκη. Να μιλάτε, επίσης, και όταν το ίδιο το παιδί σας δεν φέρεται σωστά. Το “έτσι κάνουν τα αγόρια” δεν είναι δικαιολογία για καμία κακή συμπεριφορά. Να περιμένετε περισσότερα από αυτό. Να είστε εξαιρετικά αυστηροί όταν προσπαθείτε να διαχειριστείτε συμπεριφορές του παιδιού που δείχνουν έλλειψη σεβασμού και είναι προσβλητικές και μειωτικές.
Να μην χρησιμοποιείτε ποτέ τη λέξη “κορίτσι” ως προσβολή
Μη λέτε -και μην αφήνετε τον γιο σας να λέει- ότι κάποιος τρέχει ή παίζει σαν κορίτσι και μην κάνετε σεξιστικά αστεία. Οι ειδικοί λένε, ότι οι γονείς πολλές φορές επιβάλλουν στους γιους τους παραδοσιακούς ρόλους του φύλου τους, γιατί φοβούνται μη τυχόν οι υπόλοιποι τους κοροϊδέψουν. Χρειάζεται ομαδική δουλειά από όλους μας, για να πατάξουμε την ιδέα ότι ένα παιδί είναι καλό σε κάτι (π.χ. σε ένα άθλημα) λόγω του φύλου του.
Να διαβάζετε πολύ, και για κορίτσια και για γυναίκες
Θα έχετε σίγουρα ακούσει, ότι τα αγόρια συνήθως αριστεύουν στις θετικές επιστήμες και τα κορίτσια στις θεωρητικές. Μοιάζει με αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Οι μαμάδες μιλούν περισσότερο με τις κόρες τους, παρά με τους γιους τους. Αλλάξτε το αυτό, μιλώντας εξίσου και με τους δύο. Διαβάζετέ του βιβλία και ενθαρρύνετε και το ίδιο να διαβάζει και επιλέγετε θεματικές για διαφορετικούς ανθρώπους, όχι μόνο με ιστορίες που λένε πώς τα αγόρια σώζουν τον κόσμο και τα κορίτσια είναι πριγκίπισσες που περιμένουν κάποιον να τα σώσει. Όλο αυτό, μάλιστα, πρέπει να αρχίζει στην ηλικία των 3 ετών, οπότε τα παιδιά αντιλαμβάνονται πλέον τα στερεότυπα και τα παρατηρούν. Αν δεν τα βοηθήσετε ποτέ να τα αναγνωρίσουν ως στερεότυπα, θα θεωρούν πάντα ότι αυτή πρέπει να είναι η πραγματικότητα.
Χαρείτε το γεγονός ότι είναι αγόρι
Μεγαλώνοντας έναν γιο με τις παραπάνω αρχές, δεν σημαίνει μόνο να του λέτε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει ή να σβήνετε κάθε διαφορά που μπορεί να έχει με το άλλο φύλο. Για παράδειγμα, από τη φύση τους, όλα τα αρσενικά θηλαστικά, συμμετέχουν σε πιο άγρια και επιθετικά παιχνίδια. Έτσι, αφήστε το να είναι άγριο, να κάνει άκομψα αστεία, να σκαρφαλώνει σε δέντρα και να τρίβει ξύλα για να ανάψει φωτιά. Μάθετέ του να δείχνει τη δύναμή του –τη δύναμη να εκδηλώνει τα συναισθήματά του. Δείξτε του πώς να φροντίζει την οικογένειά του –φροντίζοντάς το κι εσείς. Δείξτε του πώς να είναι σκληρό –αρκετά σκληρό, ώστε να αντιστέκεται στους νταήδες. Δώστε του την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται, για να κυνηγήσει με πάθος τα όνειρά του.»
Πηγή: nytimes.com
